Ruhun Hazanlaşmadan!

Artık
Ne çare ki sen yoksun
Aldığım nefesler solgun hissiyatım bir yorgun


Ruhun
İnsicamında korkular
Kalbim, ürpertilerin içinde yalnızlığına yanar


Eğer kan
Haşyet içinde akansa
Ötelerin devranına ram olunacaksa, yaşamak


Aşkta
Kalmayı başarmadan
Ona hiç ulaşmadan nefesleri umuda bırakmak


Korkmak
Koklamayı halde yaşamak
Sevdaya yoldaş olarak mesruriyete vasıl olmak


Kokmadan
Nefsi marazları dışlamadan
Nasıl mümkün olacak, tensel zevk mi kuşatacak


Bilmeden
Hissetmeden aranmak
Kanmak için yol aramak, niyette ihlâsı başarmak


Görmeyen
Gözlerin, kalbi letaiflerin
İhsan için gayretlerin hasredildiği dirliği bulmak


Kavuşmak
Hasretin bendinde kavrulmadan
Serinliğin hazını yudumlayarak tefekküre ulaşmak


İzlerinde
Nefesleri yoğunlaştırmak
Başkalaşmadan hilkatin niteliğinde muhlis olmak


Zamanı
Sayfalarında hale yansıtmak
Ömrü rıza içi vakfederek, ruhi iklimde yol bulmak


Seninle
Refakatin eşliğinde ki şevkle
Hislerin seyri âleminde, birliğin dirliğinde coşmak


Hazanlaşmadan
Anlamdan soyutlanmadan
Marazları nizam ederek, ömrümüzü güzelleştirmek




Mustafa CİLASUN