Cariye

Cariye ya da halayık, yabancı ülkelerden kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan, alınıp satılabilen, her konuda efendisinin isteklerine bağlı bulunan genç kadın Savaşta esir edilen kadınlar için karavaş ismi de kullanılırdı İslam Devleti ve Osmanlı İmparatorluğu'nda 19 yüzyıl ortalarına kadar var olan bir sistemdi

Cariyelerin efendilerinden oğulları Yahudi ve Arap toplumu gibi bazı toplumlarda genellikle köle kabul edilmemişlerdir İslamiyet öncesi Araplarda yaygın olan cariyelik sistemi Arapların İslamiyet'le tanışmalarından sonra da devam etmiş ancak Kur'an cariyelerin hak ve hukuku ile ilgili bazı durumları düzenlemiştir



Köleliğin insani ve ahlaki bir kurum olmadığı aydınlanma çağında ilk olarak seslendirilmeye başlanmıştır İlk kanunlar İngiltere'de ve ABD'de 19 yüzyılın ilk çeyreğinde, 1807 yılında çıkarılmış, daha sonra diğer Avrupa devletleri onları izlemişti Avrupa'da İngiltere'den sonra köleliği ilk kaldıran Osmanlı İmparatorluğu'dur[kaynak belirtilmeli] Osmanlı'da kölelik, Sultan Abdülmecid döneminde 1847'de bir fermanla yasaklanmıştır

Köle genç kızlara verilen ad Arapçada genç kız demektir Kur'anın bir çok sûre ve âyetlerinde geçerÖrneğin Nisa sûresinin 25 âyeti şöyle der:
"Özgür inanmış (mü'min) kadın almaya parası yetmeyen köleniz olan cariyelerinizden alsın"Müminûn sûresinin 5 âyeti şöyle der:
"Onlar ki utanacak yerlerini de haramdan saklarlar, meğer ki zevceleriy-le cariyelerine karşı olsun, çünkü bunlarla kınanmazlar"