Sharapnell Hüzzam - Hüznün Aynası

Sağanak vuruşlarındadır hüsran

Büyüdü Hüzzam üstüne varma

Çürür yüzüm mazgalı yoktur

Gözümün yağmuruyla bi akşam

Korktuğum,benim Ben gözümden ürkek

Kaçtı, çocuk yanımadır hasret

Namlu oldu döndü şakağıma

Öldüğüm hüznün aynasında

Belleğimde kelepirdi sır ve sabuklardı verdiğimde soluğa, tek satırla

Son kesif cesaretim, som alevden olma bir mücevher oldu gerdanımda

Sesimi yak konuştuğum anda

Yüzüm harlakin yürür gözün yalınayak

Bana dasana genişti ömür, kaydırak

Hakikat ağardı ufkuma ak pak

Ruhum, bedende sayardı şafak

Sen Şarap(nel), bir tuval yarat

Ya bakar kör eyle, ya da göreni kör yap

Kalemdeki inceliğim zerafetin tecelliği değil

Tenkidimi duymayanın kulaklarını kes kanat

Veznime hüzzam vur

Pişman yumruklarımı doğaçladım hıyanetin cinayetinde

Bak keder cenindi kader rahminde demin bıçakladım doğarken

İrkilir dilim kelam kanadı fırtınamı yerken

Eskiden, kalabalık vardı derdettiğim yalnızşimdi bir de yalnızlık

Çok da adiUfalarak giderdi sandalıyla sevgi

Yoktun sen, ellerim saçında pandomimdi sanki

[Nakarat]

Sağanak vuruşlarındadır hüsran

Büyüdü Hüzzam üstüne varma

Çürür yüzüm mazgalı yoktur

Gözümün yağmuruyla bi akşam

Korktuğum,benim Ben gözümden ürkek

Kaçtı, çocuk yanımadır hasret

Namlu oldu döndü şakağıma

Öldüğüm hüznün aynasında

Ses kafeste bülbül, üstü kapalı küslüğüm meraktadır hayata, üzdüğü

Guslü kolay cüce günahlar aksederdi aynama

Dürdüm ömrüYükleminde küllenen bi cümle oldu

Beğendiğim o sayfa fesleğen kokardı

Son şehitlenen nefis ki kıstırıldı bir duam içinde

Fiske yerdi

Misket içine sığmadın çocukluğum

Kurum doldu gırtlağım

Ben anlatırken, huzrun emrederse ağla

Balıkçı bi dünyada olta olmaya kalktın sen

Lokma taktığın o çengel ucuna denk gelen beden ben oldum

Renk tuttu gözlerim bulandı

Mavi kamçılardı tenimi

Kızıl hırsı çaldı ıslığım

Kırdığım rıhtım ırzına geçerdi suyumun

Huyunu suyunu bilmediğim bi kuytu fenerden yürüdü yakamoz

Uykusuzdu hüsran

Yastığımda şiirim

Yazarken düşündüğümden fazla düşünür oldu sözlerim

Miskin halim iskambil oyunu raks ederdi ruhum anca bahtla

Hantal meseller alıp sırtına

İzini sürdü Hüzzam hakkın, buz kesti aklı

Rest çekti kendisine hüznün aynasında