Ne Oldu O Güzel Insanlara?

**GöKKuŞaĞı** · 06-02-2010

"O güzel atlar, o güzel insanları aldılar, çekip gittiler" diye yazmıştı Yaşar Kemal
Ya Necip Fazıl'ın o dizesini bilir misiniz? "İyi insanlar iyi atlara binip gitti"
Sadece nostaljiden mi ibaret bu sesleniş?
Doğrusu, ben de hem nostalji yaparım, hem de nostaljiden korkarım! Çünkü nostalji çoğu zaman bugünü haksızca horlamak için kullanılır
Sanki geçmiş hep güllük gülistanlıkmış, insanlar hep iyiymişler de, bütün kötülükler günümüzde ortaya çıkmış yanılgısı yaşatır
Hatta abartılı geçmiş övgüsüne yakından bakınca, şiddetli bir taassubun izleri de görülür
Fakat
Yine de gerçek şu ki
Yaşar Kemal de, Necip Fazıl da haklı!
O güzel ve iyi insanlar şimdi hani neredeler? Bilen var mı?

***
Örnek mi? Söyleyin o zaman
Bina yaparken bir köşesine de kuşlar için "köşkler" konduran insanlar nereye gittiler?
Sadece kuşlar için çeşme yapan koca bir kültür nasıl olup da devam etmedi?
Biliyorum, konuya birdenbire girdim, belki şaşırttım da sizi
Şimdi biraz daha açayım

İki gündür masamın üzerinde duran ve neredeyse her saat başı sayfalarını karıştırıp duygulara, düşüncelere dalmama yol açan bir kitap var Zeytinburnu Belediyesi Kültür Yayınları'ndan çıkmış Adı "Şefkat Estetiği: Kuşevleri"
Mehmet Aycı editörlüğünde tarihçilerin, mimarların kuşevleri hakkındaki yazı ve çalışmalarını bir araya getiriyor
Şunu da vurgulayayım ki
Asiye Komut ve Umut Atakul'un kitapta yer alan kuşevi fotoğraflarına bakmaya doyamıyor insan

***
Biz o insanların torunlarıysak
Neden devam etmiyor o gelenek, o duygu, o düşünce?
İşte üzerinde durmamız gereken kritik nokta burası
Kuşlara ev yapmak sadece bir süs, bir mimari hoşluk, bir örf değil! Bize özgü bir evren, bir doğa kavrayışının parçası kuşevleri
Anadolu'dan başka bir yerde, bir başka Müslüman coğrafyada da rastlanmıyor kuşevlerine
Ama özellikle dikkatinizi çekerim
1453'ten önce İstanbul'da hiçbir yapıda olmamasına karşın, daha sonraki dönemde o "evren ve doğa kavrayışı", o kültür, o bakış yaygınlaştıkça kimi Yahudi ve Rum yapılarında da kuşevleri görülüyor
Yani hemen her binada "serçeler düğün eyliyor!"
Cumhuriyet'ten sonra yeni teknoloji, yeni mimari ve sanat anlayışıyla bu gelenek sürebilirdi Yazıktır ki, sürmüyor!

Bugüne gelince
Değil kuşlara ev yapmak, birbirimizin başına evlerimizi yıkmakla meşgulüz

Haşmet Babaoğlu

06-02-2010	#1
GöKKuŞaĞı	Ne Oldu O Güzel Insanlara? "O güzel atlar, o güzel insanları aldılar, çekip gittiler" diye yazmıştı Yaşar Kemal Ya Necip Fazıl'ın o dizesini bilir misiniz? "İyi insanlar iyi atlara binip gitti" Sadece nostaljiden mi ibaret bu sesleniş? Doğrusu, ben de hem nostalji yaparım, hem de nostaljiden korkarım! Çünkü nostalji çoğu zaman bugünü haksızca horlamak için kullanılır Sanki geçmiş hep güllük gülistanlıkmış, insanlar hep iyiymişler de, bütün kötülükler günümüzde ortaya çıkmış yanılgısı yaşatır Hatta abartılı geçmiş övgüsüne yakından bakınca, şiddetli bir taassubun izleri de görülür Fakat Yine de gerçek şu ki Yaşar Kemal de, Necip Fazıl da haklı! O güzel ve iyi insanlar şimdi hani neredeler? Bilen var mı? *** Örnek mi? Söyleyin o zaman Bina yaparken bir köşesine de kuşlar için "köşkler" konduran insanlar nereye gittiler? Sadece kuşlar için çeşme yapan koca bir kültür nasıl olup da devam etmedi? Biliyorum, konuya birdenbire girdim, belki şaşırttım da sizi Şimdi biraz daha açayım İki gündür masamın üzerinde duran ve neredeyse her saat başı sayfalarını karıştırıp duygulara, düşüncelere dalmama yol açan bir kitap var Zeytinburnu Belediyesi Kültür Yayınları'ndan çıkmış Adı "Şefkat Estetiği: Kuşevleri" Mehmet Aycı editörlüğünde tarihçilerin, mimarların kuşevleri hakkındaki yazı ve çalışmalarını bir araya getiriyor Şunu da vurgulayayım ki Asiye Komut ve Umut Atakul'un kitapta yer alan kuşevi fotoğraflarına bakmaya doyamıyor insan *** Biz o insanların torunlarıysak Neden devam etmiyor o gelenek, o duygu, o düşünce? İşte üzerinde durmamız gereken kritik nokta burası Kuşlara ev yapmak sadece bir süs, bir mimari hoşluk, bir örf değil! Bize özgü bir evren, bir doğa kavrayışının parçası kuşevleri Anadolu'dan başka bir yerde, bir başka Müslüman coğrafyada da rastlanmıyor kuşevlerine Ama özellikle dikkatinizi çekerim 1453'ten önce İstanbul'da hiçbir yapıda olmamasına karşın, daha sonraki dönemde o "evren ve doğa kavrayışı", o kültür, o bakış yaygınlaştıkça kimi Yahudi ve Rum yapılarında da kuşevleri görülüyor Yani hemen her binada "serçeler düğün eyliyor!" Cumhuriyet'ten sonra yeni teknoloji, yeni mimari ve sanat anlayışıyla bu gelenek sürebilirdi Yazıktır ki, sürmüyor! Bugüne gelince Değil kuşlara ev yapmak, birbirimizin başına evlerimizi yıkmakla meşgulüz Haşmet Babaoğlu __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı