Erklig Kan

Eski Türkler'in düşüncesinde, şeytan kavramının karşılığı Erklig idi "Erk" sözcüğü, Türk şivelerinde bugün de kullanılır ve "kudret-güç" anlamına gelir Erklig kelimesindeki -lig (-lıg, -lig, -lug, -lüg) eki bir yapım eki olup, herhangi bir özelliği kendinde bulundurma anlamı taşır ve günümüzde -li (-lı, -li, -lu, -lü) şeklinde kullanılır Dolayısıyla Erklig kelimesi erkli, güçlü, kudretli anlamına gelir Erklig'den bazen "Erklig Kan" diye bahsedilir ki buradaki "Kan" kelimesi, bugün "Han" olarak kulandığımız ve kıral anlamına gelen sözcüğün eski söyleniş biçimidir Erklig kelimesi, güçlü-kudretli-kuvveti anlamında bir sıfat olarak Eski Türkçe metinlerde de yer alır Günümüz Altay Türkleri'nin açıklamasına göre de Erlik sözcüğü (günümüz Altaylılar'ı Erklig'e, Erlik derler) "kuvvetli-güçlü" anlamına gelir
Erklig, yer altındaki kötü ruhlar topluluğunun başıdır Günümüz Altay Türkleri Kara Nemeler'in yani Kötü Ruhlar'ın başkanına Erlik, Saha (Yakut) Türkleri ise Arsan Dolay adını verirler Erklig'in başında bulunduğu bu kötü ruhlar toplumu, insanlara her türlü hastalığı, her türlü kötülüğü ve ölümü getirir Bu kötü ruhlar, korkunç biçimli yaratıklardır Erklig, Eski Uygurca metinlerde Erklig Kan yani "Güçlü Han, Kudretli Han" olarak anılır
Adını yakınlarında bulunduğu Altın Göl'den (Abakan'da) alan Altın Köl Yazıtları'nda Erklig, şöyle anılır:

bizni erklig adırtı
(bizi erklig ayırdı)

Altın Köl Yazıtları birer mezar taşı oldukları için, buradaki ifadeden Erklig'in ölümle ilgili bir varlık olduğu ve insanları yaşamdan ayırdığı anlaşılmaktadır Ölen kişi, Erklig Kan'ın tagtın (dağdaki ya da kuzeydeki) makamına götürülüp Tamu'ya (cehennem) veya Uçmag'a (cennet) yollanıyordu

Yer altı ve ölümle ilgili bir varlık olan Erklig Kan'a verilen erklig sanı, aynı zamanda Çolpan (Venüs) yıldızına da aitti Türkler'de Çolpan (Venüs); savaş, silah, zırh, ordu gibi askeri kavramların ve ölüm cezasının simgesiydi Bir Türkçe metinde Erklig Kan, Çolpan ve yağız yer ile birlikte sayılmaktadır
Eski Türk inancında ruhların/ruhsal varlıkların çoğu, gök ile yer arasında döndükleri için hem göksel yüzleriyle, hem de yer altındaki yüzleriyle gözükürlerdi Yer altında dönmeğe başlayan göksel cisimler yani yir altınkılar (yer altındakiler), Erklig Kan ordusunu (Erklig Kan süsin) oluşturarak kıyınçılar, ölütçiler (kıyıcılar, öldürücüler) olmaktaydılar Bunlar, yek denilen ve kısmen insani, kısmen de hayvani yüzlerle betimlenen kötü ruhlarla eş tutulurdu "Yek" ikonografisine benzeyen yarı insan yarı hayvan yüzler, Orta Asya göçebelerinin dikili taşlarında ve maskelerinde de görülür (yandaki resime bakınız) Bu eserlerin Budizmden daha eski olmasından, Eski Orta Asya Türkleri'nde görülen "Yek" ikonografisinin göçebe sanatı maskelerinden geliştiği anlaşılmaktadır
İbn Fadlan (10 yy), Başkurt Türkleri'nin Gök Tanrı'ya inandıklarını belirttikten sonra, biri ölümü yöneten on iki ruhun varlığına inandıklarını da söyler Bu ölümü yöneten ruh, Erklig'in Başkurt çeşitlemesi olabilir
Günümüz Türk boylarından şamanist inançta olanlarında Erklig inancı ve onun çeşitli versiyonları vardır Ama bu inançların, Eski Türkler'deki Erklig Kan ile bire bir örtüşüp örtüşmediğini bilmiyoruz Ancak şu söylenebilir ki, Altay ve Sibirya Türkleri'nin dış etkiler (Budizm, Maniheizm gibi dinler, İran mitolojisi vs) altında kalmasına bağlı olarak Erklig inancı bu topluluklarda doğal olarak değişime uğramıştır Minusinsk civarında yaşan Türkler Erklig Kan'a İrle Kan - İl Kan, Buryat Moğolları Erlen Kan, Altay Türkleri de Erlik Han adını verirler Ayrıca Yakut (Saha) Türkleri'nin inançlarındaki Arsan Dolay'ın, Erklig Kan'ın Yakut versiyonu olduğunu söyleyebiliriz Yakutlar, yer altının hükümdarı olarak ifade ettikleri Arsan Dolay'ın bir boğanın sırtında olduğunu düşünürler
Altay mitolojisine göre Erlik, Ülgen = Gök Tanrı tarafından yaratılmıştır Tamu'nun (=cehennem) üzerindeki bir yerde, aşağı dünyanın dokuzuncu katında oturur Burada demir damlı bir sarayı, gümüşten bir tahtı vardır; sarayı kara demirdendir Erlik, dokuz tabakadan oluşan yer altında kara bir güneş yaratmış, bu kara güneşin ışığıyla orasını aydınlatmıştır Şaman dualarında Erlik, kendisinden çok korkulan bir varlık olarak ele alınır
Erlik, her türlü hastalığı göndererek insanlardan kurbanlar ister İstediği kurban verilmezse musallat olduğu oba ya da aileye ölüm ve felâket ruhlarını gönderir Öldürdüğü kişilerin canlarını yakalayıp yer altındaki karanlık dünyasına götürür, kendisine köle yapar Altaylı Türkler, özellikle hastalıkların kol gezdiği dönemlerde Erlik'ten çok korkarlar, kurbanlar vererek onu sakinleştirmeğe çalışırlar
Erlik sağlam gövdeli, atletik yapılı yaşlı bir varlık olarak düşünülür Gözleri, kaşları kara renklidir Çatal sakalı dizlerine değin uzanmıştır Yaban domuzunun azı dişlerine benzeyen bıyığı kulakları üzerine yerleşmiştir Kara ve kıvırcık saçlıdır Çenesi tokmağa, boynuzları ağaç köklerine benzer Kana benzer parlak yüzlü Erlik'in, kara demirden kılıcı ve kalkanı vardır Bineği kara at ya da kara boğadır (belki de öküz) Erklig Kan, Eski Uygur sanatında boğa ya da öküze binmiş olarak tasvir edilmiştir ki bunu, Osmanlı kozmolojisindeki dünyanın öküz üstünde durduğunu anlatan efsane ile aynı köke bağlamak mümkündür Kam yakarılarında (dualarında) Erlik şöyle betimlenir:

Kara argımak minittü
=Kara küheylan binitli
Kara kunduz töşöktü
=Kara kunduz döşekli
Kurdak yetpes beldü
=Kuşak yetmez belli
Kuçak yetpes moyundu
=Kucak yetmez boyunlu
Karış bolgon kamaktu
=(Bir) Karış göz kapaklı
Kara mıyık sakaldu
=Kara bıyık sakallı
Kan çapkan çıraylu
=Kan çalmış çehreli