Kayış Kıran

Kayış Kıran

Diğer İsimleri : Eşekotu, Demirdelen, Kayıkçıçiçeği, Sabankıran, Yandak, Ononis spinosa, Hauhechel

Botanik Bilgi :

Baklagiller familyasından çok yıllık, dikenli bir bitkidirBoş arazilerde ve kurak yerlerde yetişen, 30-60 santimetre yüksekliğinde, yer üstünde kısa bir gövde ve bu gövdeden çıkan oldukça çok daldan oluşur Çiçekleri kısa saplı, yaprak dibinde, taç yaprağı pembe veya pembemsi kırmızı geriden rozet görünümündedir Yaprakları dallara üçlü olarak dizilmiş vaziyette en yukarıda ise sade bir tane olur ve kenarları kertikli, koyu yeşil renkli, oval şekilde kısa saplıdır

Bilinen Bileşimi :Tanen, zamk, organik asidler, şekerler, radix ononidis, anonin, saponin, flavon türevleri

Toplanması Kurutulması :

Mart-Nisan veya Ağustos-Eylül aylarında kökleri sökülür, yıkanır, kurutulur ve ince kıyılarak güneş ışınlarından ve nemden uzakta muhafaza edilir şayet tentürü yapılacak ise taze olarak kullanılır

Kullanılan Kısmı :

Kayışkıranın sadece kökü çay, tentür ve natürel ilaç yapımında kullanılırNadiren çiçeklerinden de faydalanılır

Faydaları

Böbrekteki taş ve kumları düşürücü özelliği vardır

Böbrek ve Mesane iltihaplarını giderir

Lenf bezlerinin şişmesi, romatizma, gut, ödeme karşı kullanılır

Deri kaşıntısı ve egzamaya karşı kullanılır

Kullanım Şekli :

İki kahve kaşığı Kayışkıran kökü demliğe konur ve üzerine 300-400ml kaynar su ilave edilir ve 30dk demlenmesi beklenir Demlendikten sonra süzülür Günde 3 defa yemek aralarında birer bardak içilir

UYARI :

Kayışkıran kökünden çay hazırlanılırken asla kaynatılmaması gerekir Eğer kaynatılırsa birleşimindeki eter yağını kaybeder

Kayışkıran kökü çayı 1-2hafta süre içildikten sonra 3-4gün ara verilmelidir Çünkü uzun süre çayının içilmesi etkisinin azalmasına neden olur