ßazen Aşk Gider..

Bazen ask gider

Ve hayat da gider onun pesinden

Terk edildigin yerde öylece kala kalirsin

Bir sabah uyanirsin ki gözünü açtigin ömür senin ömrün degildir

Aynada tek parça görünen bedenin, aslinda lime limedir

Nefes diye içine çektigin cigerlerinde parçalanmis askinin cam kiriklaridir

Her sabah ölmeyip neden uyandigina lanet edersin

Bazen ask gider

Önünde bir kadeh raki, küllükte bir ölüm dolusu izmarit öylece bakakalirsin arkasindan

Kulagin hiç çalmayacak olan telefondadir

Zaman dursun saatler hiç geçmesin istersin

Tanrim ne olur gerçek olmasin, ne olur günes dogmadan geri dönsün,

teninde bir baska tenin kokusunu getirse bile dönsün yeter ki

hiçbir sey sormam ona, bu geceyi yasanmamis sayarim,unuturum yeter ki asik olmasin

içimde durmaksizin çiglik atar dualar

Ama bazen ask gider ve o çaresizce yalvardigin Tanri bile gider pesinden

Sonra sabah olur, günes dogar

Askin gelmez bir türlü

Bir gecede degisir ömrün

O bir türlü inanmak istemedigin kader seninle alay eder gibidir

Ömrünü adadigin, yillarini önüne serdigin askin bir gecede bir baska hayata

karismistir iste

Bir gecede bir baskasinin aski olmustur

İNANAMAZSIN!

Bazen ask gider

Ve sen yilardir içinde yasadigin yürekten valizler dolusu anilarla kendi yalnizligina

tasinirsin

Elin varmaya varmaya bosaltirsin dolaplari

Çekmeceden çikan her giysi parçasi onunla geçirdigin anilarin tarihiyle agirlastikça

agirlasir

Onun kollarinda geceler boyu cennet uykularina karistigin yatak

sen giderken utancindan bakamaz yüzüne

Dogmamis bebegin yerine koyup büyüttügün cam önündeki o küçük mor menekse

yapraklarina kondurdugun veda öpücügüyle büker boynunu

Valizlerini kapinin önüne yigip yüzün sirilsiklam son bir sigara için yigilirsin

koltuga

Gidiyorsundur iste

Askini kendi ellerinle bir baska aska teslim edip

Ömrünü onun ömrüne, hayallerini onun hayallerine, sevdani onun sevdasina ekleyip

Bazen ask gider

Ve adresi degisir evinin

Sesinin tonu degisir, yüzünün rengi

Yastiginin sicakligi, yedigin yemegin tadi uykularin degisir

Ve rüyalarin her aksam açip girdigin kapidan baska bir sevda giriyordur artik

Her gün oturdugun koltukta o bakmaya doyamadigin gözlerin isiginda

bir baska sevda oturuyordur

Yıllardir evinde agirladigin, masalarina konuk oldugun,

hayatlarini paylastigin dostlarinin kahkahalari arasina

bir baska ses karisiyordur artik

Senin gölgene aliskin duvarlar bile çoktan kabullenmistir yoklugunu

Her gece uyudugun yastiga bir baska sevda birakiyordur kokusunu

O öpmeye kiyamadigin dudaklarda bir baska sevdanin adi

Askinin o tek cennet bildigin uykularinda bir baska sevdanin rüyalari

Bazen ask gider ve anilarda gider pesinden

Siz hiç o yüreginize sigdiramadiginiz askinizi bir baska sevda için aglarken

gördünüz mü?

Ben gördüm!

Kör oldu gözlerim onunla sevdasina aglamaktan

Bir alev topu gibi onun için çiglik çiglik yanarken siz hiç askinizin önünde diz çöküp

"Bu kadar çok seviyorsan birakma onu, sana kiyamam ne olur git,"

diye yalvardiniz mi?

Onu bir baskasinin kollarinda düsünürken siz hiç geceler boyu

aklinizi kaçirmamak için kendi kendinize bagirdiniz mi:

"Unut onu, unut onu, unut onu ya da ÖL!"

İçinizdeki o durmak bilmeyen yanginin acisini dindirsin diye

kanatincaya kadar bileklerinizi isirdiniz mi?

Göz yaslari içinde yastiginiza gömülüp her Tanri'ya siginmak istediginizde

artik baska bir yürege sevdali olan askinizi ondan geri istemekten utanip

dua etmekten vazgeçtiginiz oldu mu hiç?

Siz hiç yana yana sevdiginiz bir sevgilinin yoluna gençliginizi serip

güle güle baska bir aska ugurladiniz mi?

Bazen ask gider!

Ama ölüm gelmez bir türlü

Ne yapsaniz öfke duyamazsiniz, giderken bir kibrit aleviyle atese verdigi

ömrünün alevleri içinde eriyip giden yüzünüze, silinip giden kokunuza,

kül olan yüreginize dönüp bir kez bile bakmayan o sevdaniza

Anlarsiniz asktir bu, öfkeyi bir türlü yurduna kabul etmeyen

Vefasiz bir unutusa kurban olsa da solup yitmeyen

Hayattan sogutup size ölümü özleten

Ölü bir bedende canli kalmakta direnen

Anlarsiniz asktir bu

Yüreğine, kalemine sağlık:o :o :o

( ask gitmez bence sadece bir birine duydugun guven gider hatalardan dolayi ama yazi cok güzl eline yüregine saglik

çok guzel yazmıssın eline sağlık

ben bu yazıya hayran kaldım

Aslında ardında bıraktığın yıkıntının senin için bir önemi yoktu zira sen arkada bıraktıklarını önemsemeyecek kadar kendinle meşguldün Varoluş amacına tersti arkanı toplamak Anlıyordum, hak da veriyordum çünkü ne zaman merhametle arkanı dönersen, o anda karşındakinden bir darbe daha alıyordun Hayat sana gardını indirmemeyi öğretmişti ama etrafına çektiğin duvarlar yüzünden dışarıdaki güzellikleri ve mutluluğu da göremez olmuştun

Gitmeyi hiç istemedim yanından Sen beni istemiyordun ve ben bunu anlıyordum çünkü hatalıydım İşin can acıtan yanı hatalarımın farkında olmamdı, karşında yerin dibine geçiyordum her gözüne bakışımda Belki birbirimize uygun olmadığımız gerçekten doğruydu ama seninle biraz daha kalmayı, en azından biraz daha çaba göstermeyi o kadar istedim ki Seni o kadar istedim ki arkamda bıraktığım anda Ufak bir tebessüm edip evinin yoluna doğru ilerlerken ben o köhne dolmuşta hayatımın en kötü anlarından biriyle karşı karşıya kalmıştım Kafamı camlara vurmak istedim Dolmuştan inip gerisin geri koşmak istedim ama nafile Yapamazdım, benim sınırlarım senin duvarlarından saydam olmasına rağmen daha kalınlar ve aşılmalı zor Onları aşmak istiyor muyum? Ahh, yanında zaten onları yeterince aştım, kendi güvenlik alanımdan çok dışarı çıktım, gereğinden fazla olması gerektiği gibi davrandım Güvendim, evet Yapmalı mıydım? Belki hayır ama yaptım Pişman mıyım? Tabii ki hayır Fakat sonunda bu özgürlük hissi seni benden soğuttu En çok korktuğum da buydu Tüm bedenimle sarılabileceğim, kendimle denk bir dal bulmuşken esen rüzgar ve beceriksizliğim nedeniyle uçurumdan aşağı yuvarlanmak Hah, karanlık tam adamını buldu tekrar

Üç gündür seni düşünüyorum Hiç yorulmadım Aklıma geliyor gülüşün, kokun, dokunuşların Mahcubum, ne yapacağım meçhul Aramak istiyorum seni ama elim gitmiyor telefona zira sesini duyunca salaklaşıyorum, serotonin insanı aptal eder derlerdi, inanmazdım, doğruymuş Mutlu oluyorum sesini duyunca, sesin buz gibi olsa bile benim kalbim hızlı çarpmaya başlıyor, sarsılıyorum olduğum yerde Katlanamıyorum, korkuyorum Biliyorum yarın yine konuşacağız ve biliyorum yarın yine saçmalayacağım Bunu görmeyeceğini ve okumayacağını da biliyorum fakat yine de yazıyorum Bir yerlere kusmam gerek içimdekileri, burası boştu sanki Buraya kustum İçimdeki ufacık bir umut parçası yaptırıyor bunları bana, biliyorum ki zaten o kırıntının varlığından da utanmıyorum, sayesinde tekrar hissedebildiğimi anlıyorum Bunda senin de katkın yadsınamaz

Bana uzun süre sonra bu duygu yoğunluğunu yaşattığın için sana teşekkür etmem gerek sanırım Kolay kolay başıma gelen bir şey değil Baş etmesi zormuş

İğne bir delik açıyor, acıyla tekrar yüzleşiyorum fakat acıyı tamamen yok etmeye çalıştıkça, herşeyi tekrar hatırlıyorum