Bu Sevdanin Ateşi..

Hep ertelenen bir an hiç yaşanmamaya mahkumdur Düşlerin bekleyişini yalnızca bir hüsran karşılayacakdır Mevsimleri sayarsak ömür baharsız

tükenir gider Sevdiklerimizi bulmak yada bulduğumuzu sevmek tercihi en zor olan iki seçenektir bu sınavda Boşuna akan ırmaklar mı var yüreğimizde, sebepsiz mi çoşkun bir denizde maviye hasretliğimiz? Ufuk ta görünen o ki mutluluk tek kişiliktir aslında Karşımızdakinin çabasına ihtiyacı yoktur mutluluğun, Aşkında sevdiğin kadar büyüktür Sevdiğin sürece meydan okur dünyaya

Hasretle beklenen gelmez hiç bir zaman o hasreti yalnız tüketirsin Karşılık bulmuyorsa sevda umut değil kendini hükümdar sanan köleler üretir, dönemezsin Ama boşuna geçmemiştir dolan vakit Heba olan şiirleirn değildir Türkülerin diliyle yas tutan geceler, sırdaşlığını hiç farketmez Kıymetini bilmediğin kır çiçekleri yeniden açar o gül solarken
Ayrılanlar yıllar geçsede üstünden hep aynı acıyı çeker Ama yollar hiç bitmez Sonuna geldiğini zannetiğin yerler birer duraktır aslında Ve sen yolculuğunu gönüllü bitirmişsindir o durakta Güneş hep geç kalırmış gibi gelir, sen bir baharda mevsimler başka havada Gerçeklerle düşler yerini kaybeder Bir tek o kalır yüreğinden hiç gitmeyen Aynı bakışlı resmine saatlerce dalışın kalır, sevdanın tutsaklığında acılarını
dindiremeyen
Şöyle dimdik durup rüzgara karşı ''Ey hayat sen şavklı sularda bir dolunaysın, aslında yokum ben bu oyunda, ömrüm beni yok saysın'' diyerek çekip gitmek gelir aklına, Bedeninizin parçalanması hiç umrunda değildir, ama sevdiği uğruna ölenlerden olmak istemezsin Çünkü yalnız yaşarken bir ihtimal daha vardır Belki ölüme değil ama onun hayatına geç kalmışsındır Uzaktır öyle kalacaktır belki Hep bir umutla beklenirken sevda habercisi, yüreğini teselli etmekde

sana düşer
Her şeye rağmen korkutmasın seni bu sevdanın ateşi Her yangın önce başladığı yeri yakar Sana küçük kendime büyük gelen yüreğimde yıllar geçsede senin adını yazar Ve bil ki sevdiğim, uslanmaz ruhum yaşadıkça seni sever, seni sevdikçe yaşar