Unutmak Nimeti...

**gülgüzeli** · 07-31-2009

Rabbimiz(cc) unutma nimetini ihsan ederek acıyla sevinci dengeli tutmuştur
Kullarına zaman zaman musibetler yaşatmış;ancak hemen ardından unutma nimetini devreye sokmuştur
Nimet denince akla yeme, içme, sıhhat vs,gelir Allah(cc)kullarına öyle niğmetler ihsan etmiş ki, saymakla bitiremeyiz

Şöyle kainata baktığımızda güneşin o dev cesametiyle her sabah doğarak dünyamızı aydınlatıp ısıtması, geceleri yıldızların kandil misali gökyüzünü süslemesi, yağmurun bir rahmet olarak imdadımıza yetişmesi birer nimettir
Bunlar gibi nicesini sayabiliriz
İşte Allah'ın bunca sayısız nimetine ne kadar şükür ve hamd etsek azdırEvet bütün bunların nimet olduğunu biliyoruz; fakat bir nimet daha var ki, onu nimet olduğunu aklımıza dahi getirmemişizdir O da ''unutmak'' nimetidir

Bazen ıstıraplar,acılar insanı çepecevre kuşatır, öylesine ciğer yakan hadiselerle sızlanır ki, kaç kere ölüp ölüp dirilir ve yemeden içmeden kesilip krizlere girer, ağlamaktan göz yaşlarımız kuruduğu olur İnsan bu sıkıntılı anlarda aclarının acılarının hiç dinmeyeceğini, onu hiç unutmayacağını zanneder
Lakin Rabb'imiz (cc) o kadar çok şefkat ve merhamet sahibidirki, verende O, alanda O olduğu için kulu daha fazla üzülmesin, daha çok perişan olmasın diye '' unutma '' nimetini onun kalbine yavaş yavaş döker, gün olur acılar damla damla erir, yok olu verir Hiç gülemeyeceğini , hiç unutmayacağını sanarak yemeden içmeden kesilen o insan, yer, içer, gezer,eğlenir, güler, kahkahalara boğulur

Peki unutma nimeti olmasa ne olurdu?Acılar sürekli gözümüzün önünde canlansa, yaşadığımız üzücü sahneler zihnimizden bir saniye dahi cıkmazsa halimiz nice olurdu? İşte ozaman hayat zehre dönüşür ve çekilmez bir hal alırdı Sevdiklerini kaybeden insanların durumları da buna güzel bir örnektir
Günler gecip ayrılık vakti gelince öyle büyük bir yürek acısı yaşayan insanlar , gidenin arkasından nağmeler , şiirler yazıp ağıtlar dökerSevdiğini hiç unutamıyacağını , bir daha hayatta hiç bir şeyi sevmeyeceğini zanneder Lakin unutma nimeti yavaş yavaş devreye girdikçe bütün bu kanaatler yavaş yavaş değişir Ve acılar yerini tatlı hatıralara bırakır

Ya hiç unutamasaydıkHiç düşündük mü ?

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

07-31-2009	#1
gülgüzeli	Unutmak Nimeti... *Rabbimiz(cc) unutma nimetini ihsan ederek acıyla sevinci dengeli tutmuştur* Kullarına zaman zaman musibetler yaşatmış;ancak hemen ardından unutma nimetini devreye sokmuştur Nimet denince akla yeme, içme, sıhhat vs,gelir Allah(cc)kullarına öyle niğmetler ihsan etmiş ki, saymakla bitiremeyiz Şöyle kainata baktığımızda güneşin o dev cesametiyle her sabah doğarak dünyamızı aydınlatıp ısıtması, geceleri yıldızların kandil misali gökyüzünü süslemesi, yağmurun bir rahmet olarak imdadımıza yetişmesi birer nimettir Bunlar gibi nicesini sayabiliriz İşte Allah'ın bunca sayısız nimetine ne kadar şükür ve hamd etsek azdırEvet bütün bunların nimet olduğunu biliyoruz; fakat bir nimet daha var ki, onu nimet olduğunu aklımıza dahi getirmemişizdir O da ''unutmak'' nimetidir Bazen ıstıraplar,acılar insanı çepecevre kuşatır, öylesine ciğer yakan hadiselerle sızlanır ki, kaç kere ölüp ölüp dirilir ve yemeden içmeden kesilip krizlere girer, ağlamaktan göz yaşlarımız kuruduğu olur İnsan bu sıkıntılı anlarda aclarının acılarının hiç dinmeyeceğini, onu hiç unutmayacağını zanneder Lakin Rabb'imiz (cc) o kadar çok şefkat ve merhamet sahibidirki, verende O, alanda O olduğu için kulu daha fazla üzülmesin, daha çok perişan olmasın diye '' unutma '' nimetini onun kalbine yavaş yavaş döker, gün olur acılar damla damla erir, yok olu verir Hiç gülemeyeceğini , hiç unutmayacağını sanarak yemeden içmeden kesilen o insan, yer, içer, gezer,eğlenir, güler, kahkahalara boğulur Peki unutma nimeti olmasa ne olurdu?Acılar sürekli gözümüzün önünde canlansa, yaşadığımız üzücü sahneler zihnimizden bir saniye dahi cıkmazsa halimiz nice olurdu? İşte ozaman hayat zehre dönüşür ve çekilmez bir hal alırdı Sevdiklerini kaybeden insanların durumları da buna güzel bir örnektir Günler gecip ayrılık vakti gelince öyle büyük bir yürek acısı yaşayan insanlar , gidenin arkasından nağmeler , şiirler yazıp ağıtlar dökerSevdiğini hiç unutamıyacağını , bir daha hayatta hiç bir şeyi sevmeyeceğini zanneder Lakin unutma nimeti yavaş yavaş devreye girdikçe bütün bu kanaatler yavaş yavaş değişir Ve acılar yerini tatlı hatıralara bırakır Ya hiç unutamasaydıkHiç düşündük mü ? __________________