Olympia (Tablo) Etkileri

[b]EtkileriPaul Cezanne'ın Manet'den etkilenerek çizdiği Modern Bir Olympia, 1874 yılında düzenlenen ilk izlenimciler sergisinde yer aldı[158]


Manet'den etkilenerek kendi Kırda Öğle Yemeği'ni (1869-1870) çizen[159] Paul Cezanne, 1873 yılında ise Olympia'dan ilham alarak barok tarzda Modern Bir Olympia isimli tabloyu yaptı[160][161] Cezanne'nın tablosunda Olympia'ya dışarıdan baktığı kabul edilen erkek de tuvalin içindedir ve ressam bu erkek olarak kendisini çizmiştir[162] Tablodaki erkeğin pozu ise Kırda Öğle Yemeği'ndeki erkek modellerin pozunu andırır
Manet'nin aynı zamanda yakın arkadaşı olan ressam Henri Fantin-Latour, 1883 yılında büyük ihtimalle sanatçının vefatından sonra yazılan bir anma yazısı için Olympia kopyası çizdi Bu çalışmasında şekillerin sert hatlarını yumuşatan, kuvvetli ton tezatlarını ortadan kaldıran, kadın, zenci hizmetçi ve kediyi bulanıklaştırarak eserin dramatik etkisini yok eden Fantin-Latour, Olympia'yı bir Ingres odalığı gibi idealize ederek resmin vahşi ve hayvansı havasına son verdi[163]




Jean Dubuffet'nin 1950'de yaptığı Corps de Dame serisinin ilk örneklerinden olan Olympia


1896 yılında Paul Gauguin, Siyahi Olympia ismini verdiği bir tablo yaptı[164] Manet'ye büyük hayranlık duyan Gauguin, Olympia'nın kopyasını da yapmıştı ve Markiz Adaları'ndaki kulübesinde bir Olympia oyması da vardı[153] 1901'de ise Pablo Picasso bir Olympia parodisi çizdi[51] Bu çalışmasında Picasso, uzanan ince beyaz modeli, şişman bir siyahi modelle değiştirdi ve yan tarafına meyve sepeti taşıyan bir adam oturttu Diğer yöne ise kadına bakan bir başka bir adam yerleştirdi Ressam, böylece tablodaki kişilerin sosyal statüleri ve ırksal rollerini değiştirmiş oldu[165]
1950 yılında Jean Dubuffet, Corps de Dame serisinin bir parçası olarak Olympia'nın ilginç bir yorumlanışını çizdi[166] Bu tablodaki kadının geniş ve hoş olmayan vücudu, Manet'nin çıplağının tezadı gibiydi İlk sergilendiğinde tıpkı Olympia gibi itici ve çirkin bulunan bu eser, İkinci Dünya Savaşı sonrası yaşanan toplumsal karışıklığı yansıtıyordu[166]
ABD'li minimalist sanatçı Robert Morris, 1965 yılında gerçekleştirdiği Site isimli performans gösterisinin bir kısmında maske takıp, beyaz çarşaflar üzerinde oturarak Olympia pozu verdi[167] Soyut dışavurumculuğun önde gelen isimlerinden Larry Rivers ise 1970 tarihli I like Olympia in Blackface (Olympia'yı Siyah Yüzlü Seviyorum) isimli çalışmasında hayat kadını ile hizmetçinin yerlerini değiştirdi ve siyahi çıplak hayat kadını, beyaz bir hizmetçi ve beyaz bir kadın betimledi[73] Çalışmanın üst tarafında ise eserin aslının bir kopyası duruyordu
Jean-Michel Basquiat ise batı sanatında görsel farklılıkları algılamayı sağlamak adına nasıl ırkçılık yapıldığını göstermek için Manet'nin Olympia'sını seçti[168] 1982 yılında yaptığı Three Quarters of Olympia without the Servant isimli çalışmasında Basquiat, Olympia'yı siyahi hizmetçi olmadan çizdi Böylece hem Olympia'ya saygı gösteren modern geleneğin yanında yer aldı, hem de ırkçılığa tepkisini dile getirdi[168] Manet, modelinin bir hayat kadını olduğunu gösteren dağınık yatak, gerdanlık, terlikler gibi pek çok ipucu kullanmıştı Fakat bu ipuçlarının en önemlisi siyahi bir hizmetçiydi Feminist sanat tarihinde tablo, on dokuzuncu yüzyıl Fransa'sında kadının yeri ve modernizmde kadının temsili açısından çok önemsenmişti[169] Sander Gilman'a göre o dönemin sanat eserlerinde siyahi kadınlar **** objesi olarak betimlenmez, aksine bozulmuş ya da hastalanmış kadınları anlatmak için kullanılırlardı Manet'nin Olympia'sındaki siyahi hizmetçi de rahatsızlığın amblemi olmuştu Hizmetçi figürü ırkçılık ve bozulmuşluğun öne çıkan belirtisiydi[169] Basquait de bu bakış açısıyla yaklaşarak, Manet'nin ırkçı denklemini reddetmişti[170]

Kaynak : Wikipedia