Sakın Kımıldama

* Yerde üzerinde tehlikeli çöpler yazan bir kutu var, içimdeki insanı alıyorum ve onun içine atıyorum

* Gökyüzünde de olsa ayakları hep yerdedir


* Acı ne aldatıcı, nasıl da koşuyor Sanki bir asit eritici görevini derinde gerçekleştirmiş gibi

* Mahremiyet zor bir alandır

* Artık nerede olduğumu anlayamaz haldeyim Gölgelerden ve yüzüme çarpan ışıltılardan başka bir şey yok

* Gerçekten karanlık ve su gerçekten çok fazla Nereye gideceğiz? Hangi yazgı? Hangi oda şimdi bizi barındıracak?

* Hiçbirimiz yaşamayacağız, ne olursa olsun, bu sirk sona erecek, nesnelerin, karanlıkta arabaların, siste ışıkların, bir cama yansıyan gözlerin bu her yerdeki kıvırmaları bitecek

* Hayat boş, elden kaçmış kutular deposudur Kalan şeyiz, yakaladığımız şeyiz

* Aşk anlatılamaz Yalnızdır, kendi kendine yanılır ve yorulur

* Mutluydum, mutlu olduğumuzu asla fark etmeyiz Angela ve neden iyi bir duygunun anlaşılması bizi hep hazırlıksız, kayıtsız bulur, diye kendi kendime sordum Öyle ki yalnızca mutluluk özlemini ya da sürekli onu beklemeyi biliriz

* Gitmemiz gerekiyorsa, hayat götürüyor

* Seni seven insan her zaman vardır, Angela, seni tanımadan önce vardır, senden önce vardır

* Her aşk öyküsünün, kanıta ihtiyacı vardır

* Yaşandığı gibi ölünür

Margaret Mazzantini