Çatıda Bir Kuş

Çatıda Bir Kuş - Şule Meryem Canpolat


"Sıradanlıktan sıkıldığımızda, yeni şeyler ararız hiç durmadanHer -an-, bize sunulmuş bir yeniliktir aslındaAma hayatı iyi tahlil edemeyince biz, hep bizim sandığımız dünyada, değişiklikler arar dururuzDeğişmesi gerekenin bakışımız olduğunu unutarak"

___


Bankada üç beş kişiSıra bekliyorlar, her hallerinde telaş varOnların içine dahil oluyorum ben deGüvenlik memurunun yönlendirmesiyle, sıramı iple çekiyorum işteBeynimde sayılar ve paralar dönüyor o an sadeceGittiğim yer banka olunca ayıp olur belki de başka şeyler düşünmekYoruluyorum işte o an zihnimde dönen gel-gitlerdenBunu ona, onu buna vermektenHer gün tekrar eden, sayı ve hesap işlerindenBirisi beni çekip alsın bu hummalı alışverişten!


Güvenlik memuru da dahil kimse duymuyor imdadımıDünyanın her gün tekrar eden hırslarına duyduğum isyanımıArtık birbirinizi görün ey insanlar diyen haykırışımı!Kimse duymuyor derin hesaplar içinde ağlayan yanlarımızı




İçindeyken dışında olmak nasıl bir şey kimbilir?Parayı sevmeden parayla haşır neşir olmak?Bir araç olduğunu bilip, onunla gerektiği kadar bağ kurmakİhtiyaç kadarını kullanıp, fazlasını dağıtmakMümkün mü Varyemez amca kadar severken altınlarını, ya da paranın gücünüSaymayı bırakıp bir an, sevmeyi başarmak insanları


Sayacak param yok diyenler olacak belkiYa da nerde o günler diye hayıflananlarParanın bir araç olduğunu unutanlar belkiYa da her hayali için sağa sola para sayanlarKimileri onu bir gecede harcayacak çerez niyetineKimileri onu bir ömür saklayacak hatıra niyetineMerhum Varyemez amcanın torunları onu çok sevecek belki deEllerindekilerin tedavülden kalkması bile üzmeyecek onlarıAşkın huzur veren ikliminden alıp kendimi dünyaya açıyorum sadece bir saatliğine gözlerimiSayılar ve hesaplar yoruyor beynimiAnlatamıyorum dünyaya beni boğan bu döngüyü


Yeni bir şeyler arıyorum, kendi dünyama çevirmek için gözümüO dünyada daha huzurluyum çünküHep olması gerektiği gibiOrda kuruyorum tüm düşlerimi, bir gün olacakmış gibiMemur, işlerini hallederken gözüm çatıya takılıyor, karşımda duran penceredenİşte kurtuluyorum beni boğan halettenBir pencere açıyorum, minicik bir kuşun çabasıyla yeniden


Çatıdaki minik kuşSek sek hareketlerle dans ediyor adetaEski çatının, yeni konuğuİç dünyamın sevimli güneşiİçmdeki kasırga son buluyor minik bir kuşlaÇekip alıyorum ruhumu dünyadan, onun duruşuylaHem ne doğal bir duruşHiç yorulmadan, yuvaya doğru çizilen zikzaklarkarar kılmadan bir yerde inişler ve çıkışlarNe kadar da bizi anlatıyor kuşun haliÇalışkanlığı, unutturuyor acele yanlarınıBiz de unutuyoruz gündelik telaşlarımızıDalınca alemine kuşun, kirli yanlarımızı

___


Dünyanın bitmeyen hesaplarından bir kaçıştır bu yanlarımızYeni gelmiş gibi dünyaya, inadına saflığımızSıradan sorularına memurun, çarpık- çurpuk cevaplarımızAcemi kalmaya yemin etmiş gibi herşeye, içimize sürüklediğimiz dünyamızHep bu anlamsız telaştan değil mi işte vurdumduymazlığımızYetişmek isterken bu yarışta, hırslarımızdan vazgeçişimizHerkes kendiyle yarışmalı belkiHerkes önce kendini anlamalı, tanımalıÖnde kendiyle konuşabilmeli her insanBir kuşla derin muhabbet kurabilmeliBir pencere açabilmeli kendi alemineBakmaktan yorulduğunda dünyaya, kaçabilmeli kendi hayal dünyasınaOrda cennet doğallığı bulacak her insanDışarda kaybettiği çocuksu yanlarınıOrda aşkı arayacak her insanUnutup kısa anlarda dünyanın dertlerini





En güzel yarışın kişinin kendiyle yaptığı yarış olduğuna karar veriyorum eve dönerkenEn güzel kuşun o an için çatıdaki minik kuş olduğunu düşünüyorumEn büyük yatırımın, tüm hesapları unutmak olduğunu anlıyorum dünyaya dairUnutup tüm hesapları, unutulmayan zamanlara atıyorum tüm yaşanmamışlıklarıVe gelmeden geleceği kovalamaktan vazgeçiyorumÜstünlüğün kendini bilmek olduğunu çok iyi biliyorum artıkMaddi şeylerin tüm dertlere deva olmadığını daHerkesin değer verdiği şeylerin değerli olduğu anlamına gelmediğini zaman söylüyor banaAsıl değerlere dikerken gözlerimi, dünya yalan söylüyor banaBelki ben kanıyorum bu yalanaKalıcı sandığım şeylere tutarken umudumuEn çok ben inanmak istiyorum belki bu şatafataAma işte bir kuş yetiyor güzellikleri görmeyeAraç olduğunu anlayınca herşeyin, haddini bilmeye


Geçici bir dünyaya mahkum olmayı en büyük ceza sayıyorum kendimeMükafatını düşünmüyorum bu cezanınDünyaya isyan değil teşekkür etmem gerektiğini fısıldıyor içimdeki sesİç çekişlerime kuşun içli sesi eşlik ediyor sadeceYuvası olduğu için neşeli yine deBir yuvam olduğu için mutluyum ben deAma hiçbir maddi şey dindiremez içimizdeki ayrılığıHiçbir teknoloji bize anlatamaz bir kuşun içten haykırışınıAnlamak için içime dalıyorumUnutup tüm unutmaları, önüme bakıyorumKalan dilimlerinde zamanın, bir kuşun çalışkanlığını örnek alıyorum işte ben deNe çok öğrenecek şeyimiz var bir kuştan bileHerşeye hakimken biz ve güçlüyken bir o kadar maddi şeylerle, ne kadar zayıfız işte


Kim örtecek şaşkın bakışlarımızı bir sabah, terkederken biz, dünyayı?Kim anlayacak yürek delen hallerimizi, hızla geçiyorken zamanSaatleri erteliyorum işte yineZamansızlığı seçiyorumSürprizlerle yaşamak en güzeli değil mi, hayatı?Hesapsız kaymak dostların iklimineKendi güneşini kendinin açtırması her insanınBatışları ertelemek bir akşam"Umutla yaşamak bu işte, her sabah"Aldırmadan batışlara, kendiyle yarışmakDerin dalışlardan sonra, yüzeyde durmayı başarmakAldırmadan kırılanlara kalanları toplamakİşte bu olmalı, yaşamak


"Umut güneş gibidirSiz açtırmazsanız o doğmaz asla"ŞMC




Şule Meryem Canpolat