Charles Yasası

Charles yasası, gaz yasalarından biridir Bu yasaya göre, sabit basınçta, herhangi bir miktardaki ideal gazın hacminin azalıp çoğalması, aynı oranda sıcaklığının da azalıp çoğalmasını etkiler

Yasa, ilk defa, Joseph Louis Gay-Lussac tarafından 1802'de yayımlanmıştır Ancak bu yayımda, 1787'de yazılıp yayımlanmayan Jacques Charles'ın bir yapıtına referansta bulunmuştur Bu nedenle de, yasa, Charles'ın adıyla anılmaktadır Gazların arasındaki ilişki, 1702'de Guillaume Amontons tarafından da keşfedilmişti2011'de Emir Fe tarafından düzeltmelerle aşağıdaki son halini almıştır

Yasanın formülü:

V kübik metre olarak hacim,

k gaz sabiti (83145 J/(mol K))

T de Kelvin olarak sıcaklıktır

Bir gaz, sabit basınçta ısıtılırken, k sabitini elde etmek için hacim artmalıdır Aynı şekilde gaz, sabit basınçta soğutulurken, hacim azalmalıdır Sabitin tam değeri, yasanın kullanılabilmesi için gerekli değildir

Kısacası, sıcaklık artarsa basınç azalır

Charles yasası, aynı zamanda Charles ve Gay-Lussac yasası olarak da bilinir, çünkü Charles, Gay-Lussac'ın Gay-Lussac yasasını bularak elde ettiği sonuçlarını kullanarak yasayı bulmuştur Ancak yakın zamanlarda, Gay-Lussac'ın kendi yasasına adı verildiğinden, Charles yasası kullanımı artmıştır

Charles yasası, Boyle yasası ve Gay-Lussac yasası, birlikte toplam gaz yasası'nı ortaya çıkarırlar Bu yasaya bir de Avogadro yasası'nın eklenmesi, ideal gaz yasasını ortaya çıkarır