A Harfi 1

A
âb: su
âbâ: babalar, atalar
aba: yünden yapılmış kaba kumaş
âbâd: ebedler, sonsuz gelecek zamanlar
Abâdile: Abdullah isimli sahabeler
abd: kul, köle
abdal: dünya ile ilgisini kesen mânevî makam sahibi kişi
abdest: su ile temizlik ibadeti
abdiyet: kulluk
abes: saçma, gayesiz, hikmetsiz, gereksiz
abesiyet: abeslik, saçmalık
âbıhayat: hayat suyu
âbıkevser: Kevser adlı cennet havuzunun suyu
âbid: ibadet eden
âbidane: ibadet eden gibi
abide: anıt
abluka: kuşatma, etrafını çevirme
abus: somurtan, surat asan
acaib: şaşırtıcı, acayip
Acam: Acemler, iranlılar, Arap olmayanlar
acb: kuyruk sokumundaki küçük kemik
acbüzzeneb: ölümden sonra dirilişin tohumu sayılan madde
aceb: acaba, hayret
Acem: Arap olmayan, iranlı
acemi: işin yabancısı, tecrübesiz
aceze: âcizler, güçsüzler
acîb: benzeri görülmeyen, şaşırtıcı
âcil: acele eden
âcilen: acele olarak
aciniyyet: mâcun halinde olma, yoğurulmuşluk
âciz: güçsüz
âcizane: güçsüzce
âcize: güçsüz
âcizem: güçsüzüm
acûbe: şaşılacak şey
acul: aceleci
aculiyet: acelecilik
acûze: güçsüz kocakarı
acz: güçsüzlük
aczâlûd: güçsüzlükle karışık
Ad: Hud aleyhisselâmın kavmi
âda: düşmanlar
âdâb: edepler, ahlâk kuralları
adale: kas
adalet: hak sahibine hakkını vermek, doğruluk
adaletname: mahkemeye davet yazısı
adaletperver: adaletsever
adaletullah: Allahın adaleti
adall: iyice sapıtmış
âdât: âdetler, alışkanlıklar
adavet: düşmanlık
adavetkârane: düşmancasına
add: sayma
addetmek: saymak
aded: sayı, tane
Adem: ilk insan ve ilk peygamber
adem: yokluk, olmama, bulunmama
ademabâd: ebediyyen yok olma
ademâlûd: yoklukla karışık
ademî: yoklukla ilgili, olmama
ademistân: yokluk ülkesi
ademiye: yoklukla ilgili
ademiyet: yokluk
âdemiyet: insanlık
ademnüma: yokluk gösteren
adese: mercek
âdet: görenek, alışkanlık
âdeta: sanki
âdetullah: Allahın yaratıklardaki kanunları
âdi: bayağı, aşağı, sıradan
Adil: adalet eden, hakkı haklı olana veren
âdilane: âdilce
âdiliyet: âdillik
âdiyât: her zaman olagelen alışılmış şeyler
adl: hak gözetme, tarafsız hüküm, doğruluk
adlî: adaletle ilgili
adliye: adalet yeri, mahkeme binası
Adn: cennette bir bölüm
adüvv: düşman
âfâk: ufuklar, taraflar, yönler
âfâkî: dışımızda olanlar
âfât: afetler, belâlar
âferin: beğenme sözü
âfet: başa gelen üzücü hâl
afif: iffetli, namuslu, temiz
âfil: gurub eden, batan
âfitâb: güneş
âfiyet: esenlik, sıhhat ve selâmet
afüvkâr: affedici
afüvv: affeden
afv: bağışlama
afvcûyem: af diliyorum
afyon: ilaç
âgâh: haberli, uyanık
agel: sarık
ağaz: başlama
ağdiye: tekelcilik
ağleb: daha galib, ekseriyet, çok defa
ağleben: ekseriyetle, genellikle
ağlebî: ekseriyetle ilgili
ağmaz: kolay anlaşılmayan, pek derin
ağniya: ganiler, zenginler
ağrâz: garazlar, kötü niyetler
ağrube: en garip
ağsan: dallar
ağuş: kucak
ağyâr: başkalar, yabancılar
ahad: birler
ahadî: bir iki koldan nakledilen hadîs türü
ahâlî: halk
âhar: başkaları, diğerleri
ahbâb: sevilenler, dostlar
ahbâr: haberler
ahcâr: taşlar
ahd: söz verme, sözleşme, ahit
âhenk: uyum, düzen
âher: başka, diğer
âheste: yavaş
ahfâ: çok gizli
ahfâd: torunlar
ahî: kardeşim
ahid: verilen söz, andlaşma
Ahir: herşeyden sonra da var olan, varlıkların sonrasına da hâkim
âhir: sonraki
âhiren: sonradan
âhiret: öbür dünya
âhirîn: sonrakiler
âhirzaman: dünyanın son zamanları
âhize: alan, alıcı
ahkâm: hükümler, kanunlar
ahkem: en çok hükmeden
ahlâf: halefler, öncekilerin yerine geçenler
ahlâk: insanın iyi veya kötü hâlleri, bunlarla ilgili ilim
ahlâkî: ahlâkla ilgili, ahlâka uygun
ahlâkiyat: ahlâk ilmi
ahlâkiyyun: ahlâk âlimleri
ahmak: akılsız, budala
ahmakane: ahmakça, budalaca
Ahmed: çok hamdeden, övülmeye en lâyık olan
ahmer: kırmızı
ahrâr: hürriyetçiler
ahsen: en güzel
ahseniyet: en güzel olma
âhû: ceylân
âhufizâr: yanıp yakınma
ahvâl: haller, durumlar
ahvâlât: ahvaller, durumlar
ahvel: şaşı
ahyâ: diriler, canlılar
ahyâr: hayırlılar, iyiler
Ahyed: Peygamberimizin Tevrattaki ismi
ahz: alma, tutma
ahzâb: hizipler, bölümler, partiler
ahzân: hüzünler, üzüntüler