Acı Demektir Aşk

Bir yalnızlık şarkısı daha dinliyorum gözlerimi kısmış camdan dışarı bakarkenHayal ediyorum o günleri

nerde hata yaptım ki?
Neyi atladım seni seviyorum derken?

Her ayrılık acısı yaşadığımda,ağlamaktan yorulduğumda ve bi umut ışığı aradığımda ,gözlerimi camdan dışarı dikip İstanbul'un o rahatlatan kalabalığına bırakırdım kendimiVe içimden,''bu kadar kolay pes etme,bak etrafta tanımadığın milyonlarca insan varVe bir gün gelecek içlerinden biri senin hayatını değiştirecek,sabret'' diye teselli ederdim kendimi


Ama bu gece farkettim;artık bakamıorum dışarıdaki o ışıltılı dünyayaGözlerim -ağlamaktan mı korkudan mı bilmiyorum- açılmayacak nerdeyse


Meğer ne zor şeymiş aşkı yaşamakBunca yıl kendimi kandırmışım,oysa nereye bakarsam bakayım,sonunda kucaklayacağım kader aynı:yalnızlık

Büyüdükçe daha zor yaşıyor insan sevdayı,çünkü aşkı öğrendikçe acıyı öğreniyorsun,ilk aşkın daha saf, daha merhametli,sonra sonra gerçek yüzü çıkıyor ortaya ve farkediyorsun ki sen düştükçe ayağa kaldırıyor seni ama arkasından yine tokadı o atıyor sana,her defasında yaşlanıyor kalbin binlerce yıl,sonunda da böyle boynu bükük kalıyorsun bi pencerenin önünde,tek başına


Fakat şunu söyleyebilirim ki bir müddet sonra alışıyorsun bu duruma ve farkediyorsun ki sen ne kadar tövbe etsende ''bir daha asla'' diye,çoktan teslim olmuşsun aşka,ne kadar terkedilsende,aldatılsanda,o senin hayatını zehir etse de,kıvransanda acıdan her gece o küçük odanın içinde,sen yinede o pencereden bakmaktan vazgeçmeyeceksin ve her terkedilişin ardından önünde sonunda bir umut beslemeye başlayacaksın yine,belki bu sefer diye