Göktürk Ata Sözleri

Abçı neçe al (tep) bilse, ayıg anca yol bilir (I 63) (I 332)
Avcı ne kadar hîle bilse, ayı o kadar yol bilir
Aç ebek, tok telek (I 387)
Aç kişi aceleci, tok kişi yavaş olur
Açıglığ er şebük karımas (I 147)
Varlıklı kişi çabuk kocamaz
Aç ne yemes, tok ne temes (I 79)
Aç olan ne yemez, tok olan ne söylemez?
Agılda oglak togsa arıkda otı öner (I 65)
Ağılda oğlak doğsa, dere boyunda otu biter
Agız yese köz uyadur (I 55)
Ağız yese göz utanır
Alımçı arslan, berimçi sıçgan (I 75) (I 409)
Alacağına arslan, vereceğine, borcuna sıçan
Alın arslan tutar, küçin sıçgan (kösgük, oyuk) tutmas (III 412) II 289) (I 81)
Hîle ile arslan tutulur, zor ile güç ile sıçan (nazar, hayâl) tutulmaz
Alp çerikde, bilge tirikde (I 388)
Yiğit ordu içinde, bilgin mecliste (kiñeşte) belli olur
Alp eriğ yabrıtma, ıkılaç arkasın yagrıtma (I 139)
Yiğiti bakımsız bırakma, yörük atın sırtını yara etme
Alplar birle uruşma, beğler birle turuşma (I 182)
Yiğitlerle vuruşma, beğlerle sürtüşme, iddiâlaşma
Alp yağıda, alçak çoğuda (I- 41)
Yiğit kişi düşman karşısında, yumuşak kişi savaşda belli olur
Anası teblük yufka yapar, oglı tetik koşa kapar (III 33)
Annesi (yalancı yufka) yapar, oğlu tetik koşup kapar ( 1 )
Añduz bolsa at ölmes (I 115)
Andız ota olsa, at ölmez ( 2 )
Anıñ yüziñe titinü baksa bolmas (II 144)
Onun yüzüne dik bakılmaz
Anuk otru tutsa yokka sanmas (I 68)
Öne konan yemek ikram edilmemiş sayılmaz
Arı kapçıtsa ısrur (II 329)
Arı kızdırılırsa ısırır, sokar
Arkasız er çeriğ sıyumas (I 128)
Arkasız kişi düşmanını, rakibini yenemez
Arpasız at aşumas, arkasız alp çeriğ sıyumas (I 123)
Arpasız at aşamaz, arkasız yiğit rakibini yenemez
Arslan karışa sıçgan ötin ködezür (III 263)
Kocayan arslan sıçan deliğini gözler
Arslan kökrese at ayakı tulaşır (II 146)