Acıtmıyor Sevdan

"Acımıyor artık canım" diye başlamayı ne çok isterdim her yazımdaki ilk cümleme istediğim yerde daha çok sancılanıyo canım daha bi ağrı giriyo içime oysa kimseye tuz bastırmıyorum adına, ben bile içimde öyle bi yere emanet etmişim öyle biyere oturtmuşum ki yaranı olmazsa olmazım olmuş bu ağrı

Neler değişti bil bilsenn kaç yolcu ağırladı bu yürek kaç ilaç aradı kaç kaçışı hep yarım kaldı herkez bişeyler bıraktı kendinden, bendende götürdüler bi senin kolundan tutup gitmediler bi seni bıraktılar bi senin eserine dokunamadılar bak gene acıyo canım gene vermek istedim yaranı ellere
"Sen bakma bana vermem kimselere bende kalan acın olsada"

Aynaya her baktığımda parmaklarının bi zamanlar sihirli dokunuşuyla okşadığı yanaklarımda takılıyorum belki özlemişsindir diye yerine dokunuyorum kendime

Bilirim;
Kavrulsada tenin tenimi her özlediğinde, yansada için her aklına geldiğimde, parmakların uyuşsada özlemimden gelmezsin eğmezsin o dik başını bilirim

Ama bilirmisin ben her batan günde biraz daha alışıyorum kendime bendeki sen_le yaşamayı bendeki acınla ağrınla yaşamayı beceriyorum hatta sevmeye başlıyorum ne sadistçe dimi acırken içim ağrırken dört bi yanım ve düşman olacakken aynadaki ten içime ben sevmeye başlıyorum bu halimi
Sendeki ben şimdi hangi köşesinde yüreğinin bilmem ama sen kilitli bi mahkum gibi hep en ücra yerindesin içimin
orda kirlenmezsin sen

işte bunun için bu kadar çırpınmama rağmen gelmemem gel dememem bunun için

Biliyorum gelirsen, gelirsem kirlenicek herşey çıkınca serbest haline yüreğimde, yüreğimide kirleticeksin biliyorum

Hiç bir gelişin gidişinden daha temiz değildi

Şimdi bu halinle bu verdiğin yaralamalarına rağmen o kadar temizsin ki içimde, onu kirletmeyeceğim seninle bile