04-15-2007
|
#1
|
puslu
|
Anne Beni Bu Kez Doğurma Bir Daha!
Aklımın olmazlarından darmadağın ettim geceyi,
Kaçtığım aşka yakalandım sonunda
Bulduğum an yitirdiğim sözcükler gibiyim,
Sesimden kaçıyorum ele veriyorum kendimi
Serserinin biriyim 
Gecenin bir vakti yürüyüp gidiyorum içimden,
Yazımın her zaman ağlayan bir imi,
Yüzümün yarım kalan gülüşleri resmeder bir hali var 
Önümde hep iki yol,
Birini yürüsem geç kalıyorum birine
Kırgınım, mızıkçının biriyim
Hep ucu ucuna yetişmeyim sevmelere 
Başı boş bir rüzgar gibi gelip geçiyorum nesneden,
Gizli bir özneyim adımı çağırmıyor kimse 
Hep bir ayrılığı soyunup giyiniyorum,
Hep yarım kalıyor nota,
Hep aynı şarkıyı söyleyip, aynı yerde detone olan biriyim 
Bezginim, kaldırmaz aldanışları artık yüreğim 
İnceldiği yerden bir düğüm daha atabilirim,
Delinin biriyim asfaltın ortasına yatabilirim 
Bir düğüm daha atabilirim,
Dönüp baktığımda ipteki düğüm sayısıdır yaşamalar bilirim 
Anne bana daha iyi bir yalan bul!
Kendimi avutmaya gücüm yok artık
Kendimi sırtımda taşımaktan yoruldum,
Anahtarı kırılmış kapı gibiyim 
Kilitliyim üstelik, kimsesizin biriyim,
Suya atılmış buz parçası gibiyim 
Vakitsiz bir yağmurum,
Bir gün bir yerde apansız dinebilirim 
Anne beni bu kez doğurma bir daha!
|
|
|