Artık Kendimi Bile Sevmiyorum!

puslu · 04-12-2007

Sana nasıl hitap edeceğimi kestiremedim
Anlamalıydım ben üzüldüğümde kılını kıpırdatmamandanSadece işin düştüğünde aramandan
''Naber,nasılsın?'' lafının arkasına ''Görüşelim mi boş vaktinde?'' sorusunu ekleyememenden anlamalıydım sevgisizliğini
Ben seni görmek için sınırlarımı zorlarken,senin umursamamandan,alaycı konuşmalarından,yada senden vazgeçerim diye korkup,önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım!
Ben hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı bu kadar uysal davranmamıştım oysaki!
Severdim özgürlüğümüAsi olmayıBir bardak suda fırtınalar koparmayı!Kimseye hesap vermemeyi
Bir bunları severdim birde seni sevdim
Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim!
İlk defa biri benden hesap sorsun istedimBir açıklama beklesin
''Bu biraz açık değil mi'' yada ''Hayır biryere gitmiyorsun evde oturuyorsun!''dan başka bir şeydi bu
Beni sorgulaDuygularımı sorgula istedim
Olmadı!!!
Ne kadar da kolaydım senin içinNe kadar da zahmetsiz
Tabii ki bocalardınEmindin düzgün insan olduğumdan!Hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün!
Emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden!
Öyle olmasaydı her probleminde ilk beni arar mıydın?
NedenleriNiyeleri merak etmedim hiç inan etmedim
Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim onu merak ettim!
Benim için ne düşündüğünüBeni nasıl gördüğünüSendeki beni merak ettim
Artık hayal kurmuyorum!
Geçmişe bu kadar bağlı olmamın sebebi o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum
Şimdi tekrar başlasakta!
Yalnızlığı paylaşsakta!
Sana gönlümü açabilir ve gözüm kapalı güvenebilir miyim sanıyorsun?
Şimdi artık tek başımayım
Hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın
İki kişilik kocaman bir boşluktansa kendimi ve yalnızlığını yeğlerim!
Artık kendimi görmemek için aynalara bakmıyorum
Üşürüm diye kazağını giymiyorum ve ağlarım diye dinlemiyorum şarkımız!
Belki de sen haklısın artık ben bile kendimi sevmiyorum

04-12-2007	#1
puslu	Artık Kendimi Bile Sevmiyorum! Sana nasıl hitap edeceğimi kestiremedim Anlamalıydım ben üzüldüğümde kılını kıpırdatmamandanSadece işin düştüğünde aramandan ''Naber,nasılsın?'' lafının arkasına ''Görüşelim mi boş vaktinde?'' sorusunu ekleyememenden anlamalıydım sevgisizliğini Ben seni görmek için sınırlarımı zorlarken,senin umursamamandan,alaycı konuşmalarından,yada senden vazgeçerim diye korkup,önüme bir parça yem atmandan anlamalıydım! Ben hayatta hiç kimseye bu kadar sabırlı bu kadar uysal davranmamıştım oysaki! Severdim özgürlüğümüAsi olmayıBir bardak suda fırtınalar koparmayı!Kimseye hesap vermemeyi Bir bunları severdim birde seni sevdim Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim! İlk defa biri benden hesap sorsun istedimBir açıklama beklesin ''Bu biraz açık değil mi'' yada ''Hayır biryere gitmiyorsun evde oturuyorsun!''dan başka bir şeydi bu Beni sorgulaDuygularımı sorgula istedim Olmadı!!! Ne kadar da kolaydım senin içinNe kadar da zahmetsiz Tabii ki bocalardınEmindin düzgün insan olduğumdan!Hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün! Emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden! Öyle olmasaydı her probleminde ilk beni arar mıydın? NedenleriNiyeleri merak etmedim hiç inan etmedim Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim onu merak ettim! Benim için ne düşündüğünüBeni nasıl gördüğünüSendeki beni merak ettim Artık hayal kurmuyorum! Geçmişe bu kadar bağlı olmamın sebebi o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum Şimdi tekrar başlasakta! Yalnızlığı paylaşsakta! Sana gönlümü açabilir ve gözüm kapalı güvenebilir miyim sanıyorsun? Şimdi artık tek başımayım Hiç değilse hakkını veriyorum yalnızlığın İki kişilik kocaman bir boşluktansa kendimi ve yalnızlığını yeğlerim! Artık kendimi görmemek için aynalara bakmıyorum Üşürüm diye kazağını giymiyorum ve ağlarım diye dinlemiyorum şarkımız! Belki de sen haklısın artık ben bile kendimi sevmiyorum