Dekadan

19 yüzyıl sonlarında Fransa'da Parnasçıların katı tutumlarına karşılık simgeciliğin incelik ve duyarlıklarını benimseyen sanatçılara verilen ad Baudelaire'den başlayarak Mallarmé, Verlaine gibi sembolistler Fransızcada "düşkünleşmiş, çöküntüye uğramış, gerileyici" anlamlarına gelen "decadent" sözcüğüyle küçümsenip aşağılanmışlardı Ahmet Mithat, sözcüğün bu anlamından ve kullanımından yararlanarak Edebiyatı Cedidecileri dekadanlıkla suçlamıştır Bu tartışma Tanzimat sonrası Türk edebiyatında sık sık görülen ve Edebiyatı Cedide'nin gelişimiyle gittikçe artan eski-yeni kavgasının en belirgin örneklerindendir