Kısas-İ Enbiya

Peygamberlere ilişkin öykülerin yer aldığı yapıtların genel adı Arapça "kıssa" ve "nebi" sözcüklerinin çoğul biçimleriyle oluşturulan tamlaması, "peygamberlerin öyküleri" anlamındadır İslâmlığın ilk yüzyıllarından başlayarak, Kuran'daki peygamber öyküleri, tefsirler temel alınıp genişletilmiş, böylece zamanla ayrı bir edebî tür ortaya çıkmıştır Türk edebiyatında kısası enbiyaların başlıca iki kaynağı, Arap yazarlarından Kısâî ile Sa'lebi'nin Kısasü'l-Enbiyâ adlı yapıtlarıdır Kısası enbiyalar, Âdem'den başlayarak, bütün peygamberlerin yaşamöykülerini kapsamaları bakımından bir tür dinsel nitelikli tarih kitabıdırlar Halifelerin yaşamöykülerini anlatan kitaplara ise tevarihi hulefa (halifeler tarihi) denir Bu konuda Ahmet Cevdet Paşa'nın "Kısası Enbiya ve Tevarihi Hulefa" adlı yapıtı yetkin örnekler arasındadır