Yalnız Mesajı Göster

Varlığın Sebebi Ben Yokluğun Sebebi Sen

Eski 08-26-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Varlığın Sebebi Ben Yokluğun Sebebi Sen




Bana bir ses ver

O kadar muhtacım ki şuan sesine

Bir merhabaya veya nasılsın deyişine

Konuş benimle konuş

Kısık sesinli Seviyorum de yankılansın sesin saatlerce boş karanlık odamda ve o an bitsin hayat ve acımasızca geçen zaman acısın bana,öylece donup kalsın

Boş odamda senin suretin ve ben varım


Konuşuyoruz büyük bir gevezelikle yıllarca görüşmemiş konuşmaya aç insanlar gibi

Gülüyoruz arasıra kahkalarla ve gözlerimizde mutluluk pırıltıları var tıpkı yakamozlar gibi ve uyanmamak için yalvarıyorum tanrıya

Uyanmak ölüm oluyo bana tekrar aynı hasret kaldığı yerden devam ediyo

Gel şimdi rüyalarıma gerçeklik kat ve beni hayata bağla,gerçek yaşama

Bu suskunluğun beni çıldırtacakVe ben susacağım dilime ve sana inat

Sıkıldım hayali muhabbetlerden ve sahte gülüşlerden

Ve bıktım hasretini gidermek için içtiğim köpek öldüren şaraptan


" BENDEKİ VARLIĞININ SEBEBİ BEN,YOKLUĞUNUN SEBEBİ SENSİN,ŞİMDİ VARLIĞINI

ÖZLÜYORUM YOKLUĞUNDA " ve suskunluğunda ölmemeye çalışıyorum bu varoluş savaşında


Hasretinin elinde kocaman bir kılıç,saplıyor durmaran kalbime,savunmasız kaldım hasretinin karşısında ve hasretin beni zincirlere vuruyor karanlık odamda,çarmağa geriyor acımasızca


Şimdi bir ses versen haykırışlarıma yeniden dirilsem ayağa kalksam ve sana koşsam uçsuz bucaksız çayırlara yalın ayak düşsem yollarına

O kadar muhtacım ki şuan sesine ve sevgine…





Alıntı Yaparak Cevapla