Yokluğun Çocukluğum Gibiydi, Onu Her Gün Kendimle Büyüttüm

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Yokluğun Çocukluğum Gibiydi, Onu Her Gün Kendimle Büyüttüm

Bana yaşamanın formülünü öğretir misin!

Kader çizgimi sildim ellerimden,

avuç içlerim kanıyor diye

Tütün kokuyor odam,

içmem bilirsin sırf kokunu bastırsın diye işte

Çocukken oynadığım meşelerim çalınmıştı

Bir gün saçımı kısacık kesmiştim,uzatasıya kadar canım çıkmıştı

Hiç resim çizmezdim ben,benim hayallerim resim olarak kalmayacaktı

Sonra bir gün büyüdüm!

Ertesi günün,yokluğunun ertesi günü olduğunu gördüm

O gün hafızamı yitirdim

Yokluğun çocukluğum gibiydi,onu her gün kendimle büyüttüm

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yokluğun Çocukluğum Gibiydi, Onu Her Gün Kendimle Büyüttüm Yokluğun Çocukluğum Gibiydi, Onu Her Gün Kendimle Büyüttüm Bana yaşamanın formülünü öğretir misin! Kader çizgimi sildim ellerimden, avuç içlerim kanıyor diye Tütün kokuyor odam, içmem bilirsin sırf kokunu bastırsın diye işte Çocukken oynadığım meşelerim çalınmıştı Bir gün saçımı kısacık kesmiştim,uzatasıya kadar canım çıkmıştı Hiç resim çizmezdim ben,benim hayallerim resim olarak kalmayacaktı Sonra bir gün büyüdüm! Ertesi günün,yokluğunun ertesi günü olduğunu gördüm O gün hafızamı yitirdim Yokluğun çocukluğum gibiydi,onu her gün kendimle büyüttüm