Kardelen Çilesi

Alaz bir dokunuş üşütürken tenimi
Vuslat turna kanadında göçe karışır
Yokluğunun adı olur bu kardelen çilesi
Müjde beklerken bahar güze karışır

Hazan denen mevsim dörde katlanmış
Günahkar bir edayla geçiyor zaman
Yağmur ince saçlarını gönlüme salmış
En asil duygularımdır yürekte paslanan

Seni söylerken geceler türkü tadıyla
Gökyüzünden damla damla dökülür yıldızlar
Efkar bulutları şehri sımsıkı sarınca
Üzerime tel tel ince hüzünler yağar

Bu bir kumardı, biliyorum kaybettim
İrkilen şafakta kardelence yok oluştu bu
En aziz bir günaha ben seninle girdim
Kartal gözleri kadar asil bir bakıştı bu

Olsun yüreğime gam salsa da senin ismin
Baharı beklemektir çilesi kardelenin