Hayatın En Koyu Kahvesinde Adını Adıma Yanaştırdım

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Uzun bir romanın içinden düştü cümlelerim

Yalın ayak çocukluğumu gözlerinde ararken
Allanıp siyahlanmış yüreğinde buluyorum kayıp Cennetimi

Sonra bir adım adıyorum sana,
Ve sen koşuyorsun bana

Biz olurken yürekler,
Bedenlerimiz açıkta kalır

Umudu giyinmeyi denedikçe,
Büyüdükçe daralacağını farkediyoruz

Mutluluğu deniyoruz
Olmuyor

Bedenlerimiz iki cümleye denk geliyor

Ama yüreklerimiz biz olmayı başarabiliyor

Sen, ben

Biz

Yürüyoruz devrik cümlelerden arındırılmış sevda lugatinde

Arşınlıyoruz her defasında rafta tozlanmış romanları

Her nefes alışımızda,
Kendimize bir kahraman beğeniyoruz romanın içinden

Ve üstümüze giydiriyoruz
Sonra usta bir senaristin
Kavuşmaya en yakın rolünü çalıp
Mutluluğu prova ediyoruz gözlerimizde

Çocuk oluyoruz

Elimizde iki fırça,
Geceyi kahvenin en koyu tonuna boyuyoruz

Hayatın en acı halini çiziyoruz gözlerimize

Adlarımızın baş harflerinden başlayan
Mutluluklar bağışlıyoruz yetim bulutlara

Ve karanlığa gözlerimizi emanet ediyoruz

Kemiklerimiz kavuştuğunda,
Birbirine hasret iki sevdalıya
Yol olmalı gözlerimizde saklı ışık

Ve toprağa bir iz bırakıyoruz

El ele tutuşmuş iki yüreğin
Kelimelere sığmayan çığlığını

Olur da bir gün
Cümleler susar,
Sevda çıplak kaldığında
İşte o iz umuda gebe sevdalara
Bir mutluluğu şahit bilir

Suskunluğu giyinmiş dudaklarıma sürerken adını,
Bir çift umut beliriyor gözlerimin en ıslak yerinde

Islak dediğime aldırma,
O nem kavuşmaya edilmiş bir yemin,
Ve yıllarca beklenilmiş bir özlemin
En sesli hali

Bırak en ıslak yerinde kalsın kirpiklerim

Ne de olsa gözlerin,
Memleketime güneş diye çöker her sabah

Şimdi üzerinde görmek istemediğim
O siyah elbiseni giyin

Acıyı da kondur yüzüne

Ve çık karşıma

Alından öpmeye hazır yüreğim
Çığlık çığlığa haykırsın adını

Ve sıkıysa sus,
Adının yanına adımı yanaştırıp
Biz olduk dediğimde

Susmanı da sevdamıza katarken,
Ölümün en süslü haliyle geleceğim sana

Öksürüklerimi boğazıma ilmekleyip
Son kez adını adıma yanaştıracağım

Seni seviyorum diyeceğim

Ve bir özür dileyeceğim senden

Seni seviyorken hiç kavga etmedik sevgili,
Ama sen siyahı giydikçe,
Ben her defasında beyaza özendim

Giyindim sevdayı

Ölüme düşürdüm yüreğimi

Cenneti beklerken gözlerinde,
Cennetin bir köşesinde,
Seni Elif ile karşılayacağız

Ellerim Elif'in buğday saçlarını okşarken,
Ben gözlerinin kahvesinde,
Cenneti kana kana içiyor olacağım

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayatın En Koyu Kahvesinde Adını Adıma Yanaştırdım Uzun bir romanın içinden düştü cümlelerim Yalın ayak çocukluğumu gözlerinde ararken Allanıp siyahlanmış yüreğinde buluyorum kayıp Cennetimi Sonra bir adım adıyorum sana, Ve sen koşuyorsun bana Biz olurken yürekler, Bedenlerimiz açıkta kalır Umudu giyinmeyi denedikçe, Büyüdükçe daralacağını farkediyoruz Mutluluğu deniyoruz Olmuyor Bedenlerimiz iki cümleye denk geliyor Ama yüreklerimiz biz olmayı başarabiliyor Sen, ben Biz Yürüyoruz devrik cümlelerden arındırılmış sevda lugatinde Arşınlıyoruz her defasında rafta tozlanmış romanları Her nefes alışımızda, Kendimize bir kahraman beğeniyoruz romanın içinden Ve üstümüze giydiriyoruz Sonra usta bir senaristin Kavuşmaya en yakın rolünü çalıp Mutluluğu prova ediyoruz gözlerimizde Çocuk oluyoruz Elimizde iki fırça, Geceyi kahvenin en koyu tonuna boyuyoruz Hayatın en acı halini çiziyoruz gözlerimize Adlarımızın baş harflerinden başlayan Mutluluklar bağışlıyoruz yetim bulutlara Ve karanlığa gözlerimizi emanet ediyoruz Kemiklerimiz kavuştuğunda, Birbirine hasret iki sevdalıya Yol olmalı gözlerimizde saklı ışık Ve toprağa bir iz bırakıyoruz El ele tutuşmuş iki yüreğin Kelimelere sığmayan çığlığını Olur da bir gün Cümleler susar, Sevda çıplak kaldığında İşte o iz umuda gebe sevdalara Bir mutluluğu şahit bilir Suskunluğu giyinmiş dudaklarıma sürerken adını, Bir çift umut beliriyor gözlerimin en ıslak yerinde Islak dediğime aldırma, O nem kavuşmaya edilmiş bir yemin, Ve yıllarca beklenilmiş bir özlemin En sesli hali Bırak en ıslak yerinde kalsın kirpiklerim Ne de olsa gözlerin, Memleketime güneş diye çöker her sabah Şimdi üzerinde görmek istemediğim O siyah elbiseni giyin Acıyı da kondur yüzüne Ve çık karşıma Alından öpmeye hazır yüreğim Çığlık çığlığa haykırsın adını Ve sıkıysa sus, Adının yanına adımı yanaştırıp Biz olduk dediğimde Susmanı da sevdamıza katarken, Ölümün en süslü haliyle geleceğim sana Öksürüklerimi boğazıma ilmekleyip Son kez adını adıma yanaştıracağım Seni seviyorum diyeceğim Ve bir özür dileyeceğim senden Seni seviyorken hiç kavga etmedik sevgili, Ama sen siyahı giydikçe, Ben her defasında beyaza özendim Giyindim sevdayı Ölüme düşürdüm yüreğimi Cenneti beklerken gözlerinde, Cennetin bir köşesinde, Seni Elif ile karşılayacağız Ellerim Elif'in buğday saçlarını okşarken, Ben gözlerinin kahvesinde, Cenneti kana kana içiyor olacağım