Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir

Kadınım

Beni öyle bir sevdin ki

Ben seni öyle sevemem diye aldattım

Kirli sakallarım kadar kirli bir geçmişim var benim

Yine de saçlarına bir kez dokunayım yeter

Kesip atamadığım tek yaramsın sen benim

En çok ellerini öpmeyi severdim

En çok ince belinden kokunu içmeyi

Bir kız çocuğuna rastlamıştım gözlerinde

Dizleri yaralıydı

Hep gül diye dudağının kenarında kalmış bir kahkahaydım

Sen anlamamıştın!

İçindeki o kimsesiz çocuğa baba olmak için

Sol yanındaydım

Bilmiyordun!

Seni aldattığımdan öyle bir emindin ki

Anlamıyordun!

Ben seni unutmak için kendimi bile aldatamıyordum!

Bulaşıcı bir hastalıktım sanki teninde

Geçmiş olsun

Hayatından geçmiş oldum

Ben senin geçmişin oldum

Hangi şehrin koynundasın!

Hangi güneşin batışında rüzgara bırakıyorsun saçlarını bilmiyorum

Ben hala bildiğin yerden yazıyorum sana

Yada hatırlamakta zorluk çektiğin bir şehirden

İzmir'in körfezi deniz değildir sadece

Bir kez vapura binip

Martılarla beraber uçtuysan o mavinin üstünde

Bilirsin!

İzmir!

Yardan kalan yarayı iyileştiren tek merhemdir!

Şimdi ben senin dilinin ucundaki hangi bedduanımdır kim bilir!

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir Kadınım Beni öyle bir sevdin ki Ben seni öyle sevemem diye aldattım Kirli sakallarım kadar kirli bir geçmişim var benim Yine de saçlarına bir kez dokunayım yeter Kesip atamadığım tek yaramsın sen benim En çok ellerini öpmeyi severdim En çok ince belinden kokunu içmeyi Bir kız çocuğuna rastlamıştım gözlerinde Dizleri yaralıydı Hep gül diye dudağının kenarında kalmış bir kahkahaydım Sen anlamamıştın! İçindeki o kimsesiz çocuğa baba olmak için Sol yanındaydım Bilmiyordun! Seni aldattığımdan öyle bir emindin ki Anlamıyordun! Ben seni unutmak için kendimi bile aldatamıyordum! Bulaşıcı bir hastalıktım sanki teninde Geçmiş olsun Hayatından geçmiş oldum Ben senin geçmişin oldum Hangi şehrin koynundasın! Hangi güneşin batışında rüzgara bırakıyorsun saçlarını bilmiyorum Ben hala bildiğin yerden yazıyorum sana Yada hatırlamakta zorluk çektiğin bir şehirden İzmir'in körfezi deniz değildir sadece Bir kez vapura binip Martılarla beraber uçtuysan o mavinin üstünde Bilirsin! İzmir! Yardan kalan yarayı iyileştiren tek merhemdir! Şimdi ben senin dilinin ucundaki hangi bedduanımdır kim bilir!