Aşkın Fedaisi

narin kanatlarında, yük taşır onca
ömrü kadardır aşka yolculuğu
erir gider bedeni, aşkın yakan soluğunda
kor gibi düşer sinelere sonu
hiçbir şey dolduramaz bıraktığı boşluğu
tarih düşülür aşka,
yanınca aşkın fedaisi

külleri savrulur ahir, aşk uçurumlarından
efsanesi bereketlenir
rüzgârın teni kor dudaklarında erir
selsebil eder, tüm varlığını aşk yolunda
bir gül açar da gönül toprağında,
yaprağında sevdası keleplenir
ıslanır tüm sevenler yağmurunda,
bulutlanınca aşkın fedaisi

diller tutulur,
efsanesi anlatılınca
akıl bu yükü taşımaz olur
ciğerleri yırtılırcasına sevda solur
iklimi sevda rüzgârıyla toz duman,
bir deli küheylanın çıplak sırtında,
ne dizgin arar ne üzengi,
ışık hızıyla gözden kaybolur aşkın fedaisi