Keşke Söyleye Bilsem Sana

Keşke söyleye bilsem sana,
Kendime bile söyleyemediğim sırlarımı,
Usulca eğilip kulağına fısıldasam,
Sevdiğimi

Günlerce hiç olmadığına inandırdım ,
Aylarca didiştim durdum kendimle
Sana yenilmemek için gecelere yenildim,
Yokluğuna yenilmemek için yalnızlığa yenildim
İnsanları koyamadım yerine,
Şarkılar söyleyemedim,
Dolaştığın sokaklara bulaşamadım,
Adının geçtiği sözleri duyamadım
Aylarca hiç olmadığına inandırdım kendimi,
Geceleri bir türlü uyuyamadım

Yokluğun ağır geldi bana ,
Çiçekleri kucaklayamadım , koklayamadım onları,
Yokluğun acı verdi bana,
Güneşli günlerde gülemedim
Selam vermedim insanlara,
Sesimi duysunlar istemedim,
Konuşmadım onlarla,
Elimi uzatmadım kimseye,
Ağlamadım , ağlayamadım
Bilsinler , gülsünler istemedim
Ateşler yaktım gecelere,
Kor demirlerle dağladım ellerimi,
Şiirler yazmasın diye sana,
Bir daha denizleri sevmedim, yakamozları da,
Saçlarımıza karışan kumlara basamadım

Aylarca hiç olmadığıma inandırdım kendimi,
Ne kadar tanıdık insan varsa,
Ne kadar bildik yer varsa bir daha görmek istemedim
Yokluğun çok acı verdi bana ,
Belki de varlığından da çok,
Bunu da bilmeni istedim