Sen Benim Gönül Sızım Sen Benim İmkansızım

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Yokluğun kanar dudaklarımda, sonra suskunluğun ölüm yazar yüreğime

Kimliksiz rüzgarlara bel bükerim

Çünkü, sen yoksun yanımda

İsyanlara bilenirim yalnızlığın kanayan yüzünde

Sen yoksundur artık, her gece karanlığa bürünür

Her yağmur sonrası gülüşlerin takılır göz ucuma

Gökten tel tel senin yağmanı dilesem de iliklerime kadar yalnızlığınla ıslanırım…Borana tutulurum sonbahar gecelerinde

Yalnızlığın bayat dudaklarına sürülür kirpiklerim

Sana özlemim kanar avuçlarımda

Gözyaşlarım sel olur akar toprağa

Gün olur ölümsüzlüğüne düşer kelimelerim…Ama hiçbir zaman pes etmem yokluğuna

Savaşırım kanımın son damlasına kadar

Ama yokluğun duruyor gözlerimde

Satır satır usumdan akıyor kahkahalarına sarılmış intiharlarım

Seninle başladı yüreğime kilit vurup ölüme susmalarım

Pervasız fırtınalara yenik düşer yalnızlığım

Evlat edinirim karanlıkları sensizliğin mateminde

Sensiz baktığım dipsiz kuyuyu andırır bana

Bak görüyor musun gri tonlar giydirilmiş hüzünler çizilmekte ömrüme

Artık her rüzgar yalnızlığı çarpıyor yüzüme

Her dalga karanlığı…

Sen gittin içimdeki aşkı, yüreğimdeki canı kaybettim…Sensiz geçen her gece ömür defterinden düşüyorum

08-26-2012	#5
Prof. Dr. Sinsi	Sen Benim Gönül Sızım Sen Benim İmkansızım Yokluğun kanar dudaklarımda, sonra suskunluğun ölüm yazar yüreğimeKimliksiz rüzgarlara bel bükerim Çünkü, sen yoksun yanımdaİsyanlara bilenirim yalnızlığın kanayan yüzünde Sen yoksundur artık, her gece karanlığa bürünür Her yağmur sonrası gülüşlerin takılır göz ucuma Gökten tel tel senin yağmanı dilesem de iliklerime kadar yalnızlığınla ıslanırım…Borana tutulurum sonbahar gecelerinde Yalnızlığın bayat dudaklarına sürülür kirpiklerim Sana özlemim kanar avuçlarımda Gözyaşlarım sel olur akar toprağa Gün olur ölümsüzlüğüne düşer kelimelerim…Ama hiçbir zaman pes etmem yokluğuna Savaşırım kanımın son damlasına kadar Ama yokluğun duruyor gözlerimdeSatır satır usumdan akıyor kahkahalarına sarılmış intiharlarım Seninle başladı yüreğime kilit vurup ölüme susmalarımPervasız fırtınalara yenik düşer yalnızlığım Evlat edinirim karanlıkları sensizliğin mateminde Sensiz baktığım dipsiz kuyuyu andırır bana Bak görüyor musun gri tonlar giydirilmiş hüzünler çizilmekte ömrüme Artık her rüzgar yalnızlığı çarpıyor yüzüme Her dalga karanlığı…Sen gittin içimdeki aşkı, yüreğimdeki canı kaybettim…Sensiz geçen her gece ömür defterinden düşüyorum