Kadın İle Adam Çarpışmamıştı.

Kadın ile adam çarpışmamıştı

Ne kadın yere düşen kitaplarını toplamak için ne de adam kadına yardım etmek için yere eğilmemişti

O an da göz göze gelip, elleri de birbirine değmemişti üstelik

Kadın toka satan kız çocuğuna para uzatıyordu o esnada

Adam ise küçük kızı izliyordu onlardan çok az uzaklıkta

Sonra kadının o küçük tokayı saçlarına takışına kaydı gözü

Saçlarının arkada dağılışına

Beline kadar uzanışına

Baharın ilk çiçekleri, sonbaharın ilk rüzgarı, kışın ilk yağmuru vardı kadının saçlarında

Adam o ilk çiçeğin kokusuna,

İlk rüzgarın esişine,

İlk yağmurun ıslaklığına kapılıp gitti kadının peşinden

Günlerce izledi onu uzaktan

Günler, haftalar, aylarca

Her gün kapısına başka başka tokalar bıraktı

Her gün uzaktan her bir tokanın kadına ne kadar çok yakıştığına baktı

Kadın meraksız, sanki olması gereken bir olaymış gibi her gün kapısının önünden alıyordu tokaları

Bir gün kadının karşısına çıktı adam

Tüm hislerini anlattı kadına

İçini anlattı, içine sığmayanları

Sonra adam kadının saçlarıyla uyumaya başladı

Onun saçlarını okşamaya, taramaya…

Kadın o her saçına dokunuşunda ağlıyordu

Mutsuzdu

Adam ise huzursuz

Onu mutlu edemiyordu

Bir gün adam çekip gitti

Sırf o mutlu olsun diye

Sırf o üzülmesin diye

Aylar sonra adam kadını çok özledi ve geri geldi

Toka bıraktığı kapının önünde bir mektup buldu

Aylar öncesine ait bir mektup

Üstünde sana en değerli şeyimi bırakıyorum yazıyordu

Adam zarfı açtı

Küçük bir not kağıdı ve kadının küçük kızdan aldığı o toka

Adam ilk tokayı eline aldı daha sonra notu açtı



''Ömrümün son zamanlarını sayende en mutlu şekilde geçirdim

Sana en değerli şeyimi bıraktım

Tokamı

Çünkü benim bir daha saçlarım olmayacak

Sen dokundukça dökülen saçlarım vardı benim

Beni o halimle hatırlama diye gitmeni istedim

Seni çok sevdim

Sen her o tokaya dokunuşunda ben seni izliyor olacağım

Sen her saçıma dokunuşunda mutsuzluktan değil bir daha dokunacağın saçlarım olamayacağı için ağladım…''