Benim Şövalyem

BENİM ŞÖVALYEM

Sabahları oğlum
Minicik oğulcuğum
Kocaman bir öpücükle
Uyandırırdı beni
Sonra bir atlı gibi
Otururdu göğsüme
Dizgin yerine
Tutup saçlarımı

O, sarhoş olurdu mutluluktan
Ben mutluluktan sarhoş olurdum
Şövalye, beni
Mahmuzlardı bağırışlarla
Ah, o şirin mahmuzlar
İki tazecik ayaktı
Ah, nasıl da gülerdi
Mutlu şövalyem benim!
Nasıl da öperdim ben
Tek bir öpücüğe sığan
O iki ayakçığı!


Jose MARTI