Şairi Öpen Kadın

Şairi öpen kadın,
bekletir acısını aynada
büyüyen düşleri içinde
dersini verir kırık bir tabureden
gecenin ölü bedeninde
yakar gölgesini bir adam
birikir kelimeler
kelimeler daha suskun şimdi
sevişir dudaklarında

Şairi öpen kadın,
denize bakar pencereden
güneyden
sıkılmış yüreği bir yumruk
parmaklarında boyanmış
bütün uykuları yağmur
gözlerine düşer bir adam
çırpınır su yüzünde
son isteği dilinde
şiirinde
biraz mağrur

Şairi öpen kadın,
bırakır şiirini suya
dudakları peri masalı
titreyen elleri rüzgar
söz bitimi
dize vurgunu
imla suskunu
dağılır saçlarından bir adam
güvercin kanadı
kaskatı nihavent