Cuma Şiirleri

Bir aşkı daha yitirdim

Bugün

Ya da

bir aşk denemesi daha

atıldı onlarcasının yanına



Öyle ya

neden bu denli yitik bir korkudur ki?

Ve ben neden

çabası içinde olayım?



Hissetmek?

Hiç his etmedim oysa

Yalnızca bir inat

Yüreğimde parıldayan ruhuma bir diret

Binlerce iz düşümü ardından

dönüşümsüz haykırıyorum da

ve bedenimi olanca budala…

Olanca acı ruhunda



Ne kadar acıdır kaçak dövüşmek,

tüm bedeninle parçalamak dururken

Kaybetmek çelişkisi elindekini

arkadakine hiçbir iz bırakmadan

bazen zorluyor yanılgıya


Oysa sen,

Belki hiç bilmediğim kadar özgürsün

ruhunda

Ve o denli umarsız



Karabulutların

kara gürültüleri gözlüyor haberi

Ve tüm gürültüsüyle çarpıyor

Çarpıyor yürek,

duyarsız

Şimdi tüm yankıları adına

yankıların hıçkırığı,

hıçkırığın ruhu,

ruhun plastiği,

doğanın gözünce

-Ezilmişim-

Öylece düşmüşüm



Gayrı bir harabedir eser

Ne sen kaldırabilirsin beni,

ne soluğu kavgamın

Ve bir yanı ölü dolaşır

Eski çatıların

kırık duvarlarında


Ne kâğıdım,

ne sazım

Dağıldım,

bir yaprak gibi

Öylece patavatsız

Olanca anlamsız



Koşturuyorum her ana

Ne ben âşık olabildim aslında

Ne hazır ruhum

Böylece esen,

yakan kıvılcımlara…

Kazandığım düşler var hayat içinde

Bir de kaybettiğim anılar



Onlarca set koymuşuz da araya

ne sesin yetişir yüzüme

ne çığlığım rüzgâr olur teninde

Netleştir de şu gününü

ne yüreğimi ben,

ne senden yana düşeyim beriye,

ne kavgamdan



Kanlar içinde yarına

hani deriz ya dostça