İçimdeki Çocuğu Kaybettim / Bensizim

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Sahipsiz bir mavi balon gibi gözlerim

Yalnızlıktan alıntı yapılmış bir sayfaya düşülen dipnot gibi darmadağın içimdeki çocuk

Uçsuz bucaksız bir köyün yamacında kaybettim düşlerimi

Ellerimden salıverdim bendeki seni

Avuçlarımdaki yangına bir de senin özlemini ekledim

Uzaklaştırdım seni kendimden

Ben kötüyüm ya, ben kirli yüzüm ya

İçim sana kal derken dudaklarım kanlı bir gidişe mevzileniyordu

Senin benim yorgunluklarımın altında ezilmemeni, içindeki ekin boylu saçlı kızın ölmemesini istiyordum

Sustum sen kadar, seni iki yakaya böldüm

Bir yanım sana ırak iken, bir yanda sana yanmaktaydı

Gittin; her rüzgarda kokunu aradım

Her geleni, her kapı zilini sen sandım…Meğer sen benim kurabildiğim tek anlamlı cümlemmişsin

Öyle büyükmüşsün ki içimde; ben seni öldürdükçe sen bana kök salıyordun

Ta içime, ta köklerime

Senden önce dönülmeyecek dualara durdu kıblem

Sönmeyecek yıldızlara çevrildi omuzlarım

Şimdilerde içimde yok/um, dağıldı inceden saçlarım

Sonra da içimdeki renklerin / gökkuşaklarının körü oldum ben

Üryan kaldı iki dudak arası lügatim Hani ben sonbahar kızıyım ya , hep gölgelerinin izinden gidendim ya

Şimdi gitmiyorum senden başka yere

Bittin / bitti-m koca bir yanılgımdın içimde

Ellerim sen kadar açık kaldı

Bıraktığın kapılardan hiç geçmedim ben

Dudağımdaki diğer adın koyu bir özlemdi, içimdeki ise hep özlenen

Her gece yüreğini giyinmek benim için ölüp yeniden doğmaktı küllerimden

Gözlerinde küçük bir kız olmaktı

Yeni bir bebek gibi emeklemek ellerinde

Düşmek defalarca, sonra da senin yüreğinle ayaklanmak

Yürümek senin nefesinin izinde

Senin gözlerinden izlemek çıplak denizi her gece

Ölüm yanında her gece yeniden doğmanın hazzıydı seni sevmek

Ama en zoru; her sabah seni üzerimden çıkarıp bana bol gelen içimdeki ben’i kuşanmaktı

Yüzümdeki her şeyi sana yabancılaştırmaktı

Bu bir maske değildi

Bu bir kendini kandırmak değildi

Sadece seni senden uzakta sevmekti

Tıpkı toprağın altında kökleri saklı kalan bir gövde gibi

Ne sana sen kadar yakın

Ne de sana ben kadar uzak…

Yoktun bende

Yusuf oldum kuyulara indim sen diye

Mecnun oldum çöllere bilendim senin yolların diye

Nafile

Çare/sizim en çok ta sensiz

Şimdi yalınayak gezinmekteyim anıların üzerinde Susmalara yeminli bir morg yalnızlığıma nefesinle hayat ver ey kelimelerin üstadı

Öyle derin kuyulardayım ki, çıkar beni içimden

Al beni cümlelerine

Köklerini duvara dayamış, içindeki çocuğun katili olmaya hazırlanan bir yalnızlık abidesi gövdemden kurtar beni

Kanatlarım kırık olsa da hayat ol sol yanıma

Tüm cephe hatlarım düşse de sen bende kal “ gözleri hayat kadar anlamlı adam “

Tenimde terinden bir ter

Avuçlarımda saçlarından bir tel

Gözlerimde özleminin ateşi

İçimde senden bir sen

Sende unuttuğum bir ben

Ben içimdeki çocuğu kaybettim / bensizim

Biliyorum sensizlikte bir şarkı avutmaz beni

Ne olur beni kendine kat

Sen ve biz…

İkimiz

Sevgimiz

Düşlerimiz

Yürüyelim aynı safta,

Yolumuz uzun

Son durağımız mutluluk

“Bensizliğime en iyi sen deva olursun koca yürekli adam…

Sığlığıma bir dua bereketiyle düş

Ben öldüm bendeki bende

Tutabildiğim tek anlamım sensin…

Seni kaybetmek istemiyorum

Ne olur gitme

”

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İçimdeki Çocuğu Kaybettim / Bensizim Sahipsiz bir mavi balon gibi gözlerimYalnızlıktan alıntı yapılmış bir sayfaya düşülen dipnot gibi darmadağın içimdeki çocukUçsuz bucaksız bir köyün yamacında kaybettim düşlerimiEllerimden salıverdim bendeki seniAvuçlarımdaki yangına bir de senin özlemini ekledimUzaklaştırdım seni kendimdenBen kötüyüm ya, ben kirli yüzüm yaİçim sana kal derken dudaklarım kanlı bir gidişe mevzileniyorduSenin benim yorgunluklarımın altında ezilmemeni, içindeki ekin boylu saçlı kızın ölmemesini istiyordumSustum sen kadar, seni iki yakaya böldümBir yanım sana ırak iken, bir yanda sana yanmaktaydıGittin; her rüzgarda kokunu aradımHer geleni, her kapı zilini sen sandım…Meğer sen benim kurabildiğim tek anlamlı cümlemmişsin Öyle büyükmüşsün ki içimde; ben seni öldürdükçe sen bana kök salıyordunTa içime, ta köklerime Senden önce dönülmeyecek dualara durdu kıblemSönmeyecek yıldızlara çevrildi omuzlarım Şimdilerde içimde yok/um, dağıldı inceden saçlarım Sonra da içimdeki renklerin / gökkuşaklarının körü oldum benÜryan kaldı iki dudak arası lügatim Hani ben sonbahar kızıyım ya , hep gölgelerinin izinden gidendim yaŞimdi gitmiyorum senden başka yereBittin / bitti-m koca bir yanılgımdın içimdeEllerim sen kadar açık kaldıBıraktığın kapılardan hiç geçmedim benDudağımdaki diğer adın koyu bir özlemdi, içimdeki ise hep özlenenHer gece yüreğini giyinmek benim için ölüp yeniden doğmaktı küllerimdenGözlerinde küçük bir kız olmaktı Yeni bir bebek gibi emeklemek ellerindeDüşmek defalarca, sonra da senin yüreğinle ayaklanmakYürümek senin nefesinin izindeSenin gözlerinden izlemek çıplak denizi her geceÖlüm yanında her gece yeniden doğmanın hazzıydı seni sevmekAma en zoru; her sabah seni üzerimden çıkarıp bana bol gelen içimdeki ben’i kuşanmaktıYüzümdeki her şeyi sana yabancılaştırmaktıBu bir maske değildiBu bir kendini kandırmak değildiSadece seni senden uzakta sevmektiTıpkı toprağın altında kökleri saklı kalan bir gövde gibiNe sana sen kadar yakınNe de sana ben kadar uzak… Yoktun bendeYusuf oldum kuyulara indim sen diyeMecnun oldum çöllere bilendim senin yolların diyeNafile Çare/sizim en çok ta sensizŞimdi yalınayak gezinmekteyim anıların üzerinde Susmalara yeminli bir morg yalnızlığıma nefesinle hayat ver ey kelimelerin üstadıÖyle derin kuyulardayım ki, çıkar beni içimdenAl beni cümlelerineKöklerini duvara dayamış, içindeki çocuğun katili olmaya hazırlanan bir yalnızlık abidesi gövdemden kurtar beniKanatlarım kırık olsa da hayat ol sol yanımaTüm cephe hatlarım düşse de sen bende kal “ gözleri hayat kadar anlamlı adam “ Tenimde terinden bir ter Avuçlarımda saçlarından bir tel Gözlerimde özleminin ateşi İçimde senden bir sen Sende unuttuğum bir ben Ben içimdeki çocuğu kaybettim / bensizim Biliyorum sensizlikte bir şarkı avutmaz beni Ne olur beni kendine kat Sen ve biz… İkimiz Sevgimiz Düşlerimiz Yürüyelim aynı safta, Yolumuz uzun Son durağımız mutluluk “Bensizliğime en iyi sen deva olursun koca yürekli adam… Sığlığıma bir dua bereketiyle düş Ben öldüm bendeki bende Tutabildiğim tek anlamım sensin… Seni kaybetmek istemiyorum Ne olur gitme”