Serenat'a Serenat

Ankara'da pencereler kör duman
Ne yâr bakar ne de elinde gül var
Mevsimler uğramaz yollar pek yaman
Fazla ümitlenme yarana tuz sar

Açılmaz ki güller şebnemi olsun
Gülsüz seherlere uğrar mı bahar
Burda yollar beton nasıl toz olsun
Artık telefonlar yalnız pop çalar

Bulutlardan şebnem inmez yaprağa
Güzellik taşımaz boynunda saklar
Itırlar süzülmez daldan toprağa
Zambak karanfilse kendini saklar

O yâr bülbül gibi şakımaz artık
Doğan güne küskün şimdi nergisler
O gün bugündür ki bahsi kapattık
Mor ufuklardaysa simsiyah sisler

Ey şair, sanırım rüya görmüşsün!
Işıklardan almış kalbin ilhamı
Yâr kapısı diye serden geçmişsin
Severek seçmişsin sen bu idamı