Yüzüme Gülüşün Değmeli

Adını dilimden düşürmeye göreyim
Yüzüme GüLüşün DeğmeLi Düşüyorum
Giderken adımlarının açtığı boşluğa




Sonra şiir oluyorsun birdenbire
Ve ne yazık ki gamzelerin değil
Sensizlik ilişiyor kalemime



Özlüyorum
Kadehimde sitem var biraz da
İçtikçe içleniyorum
Ve diyorum ki;
Zaman ! diz çök artık bu vuslata




Ama gel gör;
Bütün takvimler başına buyruk
Her yaprağı ömrüme zehir


Gittiğin günden beri söylüyorum
Yüzüme gülüşün değmeli !
Yokluğun bana göre değil