Korkuyorum Sana Alışmaktan Ya Gidersen??

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Neden bu kadar hayatımın içindesin ki sanki? Beklenmeyen bir anda geldin ve hayatımın tamda merkezine oturdun kaldın

Oysa ki sen davetsiz bir misafirdin sence de haddini aşmamış mıydın uzun zamandır kimsenin girmediği(giremediği)kalbimin gizli kapısını tıklarken(!) ? Önce o kapıyı duymamazlıktan geldim

kaçmaya çalıştım ; yok olmadı işte

Sen o masumluğunla o kapıyı tıklarken sana karşı kayıtsız kalamazdım duyuyordum seni

Günden güne alıştım sana

Oysa ki ben çok korkuyordum sana alışmaktan; çünkü biliyordum

adım gibi biliryordum bir gün gideceğini

Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin

ben hep sonbahar

Ben bir çiçeği yeşertecek kadar güçlü değilim anla bunu

güneşim yalancı ısıtamaz ki yüreğini!

Kaçıp kurtulmaya çalıştıkça daha çok içine girdiğim bir girdap gibisin

Yok mu bir kurtuluşum?

Adı aşk mı bu alışkanlığın? Aşk olmamalı ben hep kaçtım aşktan

aşk beni böyle ansızım

ummadığım bir anda yakalamış olamaz

Yoo aşk değil bu

aşk olamaz

olmamalı peki öyleyse ne?

Biliyor musun kalbimin senden önceki davetsiz misafiri de böyle masumca ansızın gelmişti

Kendimce kalbimdeki misafire hürmette kusur etmemiştim ; ama neden bilmiyorum o giderken kalbimide yakıp yakıp öyle gitmişti

ancak toparlandım derken şimdi de sen? Yoo hayır kalbim artık çok güçsüz bir kez daha yıkılırsa toparlayamam onu

bir gidişi daha kaldıramaz

Ah bir bilsem ki hak edeceksin bu sevgiyi kabulümdür senle gelen her hüzün ; ama bilmiyorum

Tek bildiğim er ya da geç gideceksin

ben benle tek bırakıp gideceksin

Evet korkuyordum sana alışmaktan

korktuğum başıma geldi alıştım; ama daha vakit erken gideceksen şimdi git sana daha çok bağlanıp sevmeden

Hiç girme kalbime sessiz sedasız git

Gitmeyeceksen de öğret bana sevgiyi taa en başından yalansız

yanlışsız!

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Korkuyorum Sana Alışmaktan Ya Gidersen?? Neden bu kadar hayatımın içindesin ki sanki? Beklenmeyen bir anda geldin ve hayatımın tamda merkezine oturdun kaldın Oysa ki sen davetsiz bir misafirdin sence de haddini aşmamış mıydın uzun zamandır kimsenin girmediği(giremediği)kalbimin gizli kapısını tıklarken(!) ? Önce o kapıyı duymamazlıktan geldim kaçmaya çalıştım ; yok olmadı işte Sen o masumluğunla o kapıyı tıklarken sana karşı kayıtsız kalamazdım duyuyordum seni Günden güne alıştım sana Oysa ki ben çok korkuyordum sana alışmaktan; çünkü biliyordum adım gibi biliryordum bir gün gideceğini Sen bambaşka bir mevsimin çiçeğisin ben hep sonbaharBen bir çiçeği yeşertecek kadar güçlü değilim anla bunugüneşim yalancı ısıtamaz ki yüreğini! Kaçıp kurtulmaya çalıştıkça daha çok içine girdiğim bir girdap gibisinYok mu bir kurtuluşum? Adı aşk mı bu alışkanlığın? Aşk olmamalı ben hep kaçtım aşktan aşk beni böyle ansızım ummadığım bir anda yakalamış olamazYoo aşk değil bu aşk olamaz olmamalı peki öyleyse ne? Biliyor musun kalbimin senden önceki davetsiz misafiri de böyle masumca ansızın gelmişti Kendimce kalbimdeki misafire hürmette kusur etmemiştim ; ama neden bilmiyorum o giderken kalbimide yakıp yakıp öyle gitmişti ancak toparlandım derken şimdi de sen? Yoo hayır kalbim artık çok güçsüz bir kez daha yıkılırsa toparlayamam onu bir gidişi daha kaldıramaz Ah bir bilsem ki hak edeceksin bu sevgiyi kabulümdür senle gelen her hüzün ; ama bilmiyorum Tek bildiğim er ya da geç gideceksin ben benle tek bırakıp gideceksin Evet korkuyordum sana alışmaktan korktuğum başıma geldi alıştım; ama daha vakit erken gideceksen şimdi git sana daha çok bağlanıp sevmeden Hiç girme kalbime sessiz sedasız git Gitmeyeceksen de öğret bana sevgiyi taa en başından yalansız yanlışsız!