Bil Ki, Sabrımın Son Sınırındayım....

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Suskun SatırLar

Hatırladım da geçen yıl bu günü

Günlerden Cumaydı zaman gece yarısı

Sevdamız susuyordu biz ağlıyorduk

Biz ağlıyorduk gözlerimiz karşı karşıya

Ellerimiz kenetlenmişti sanki,inadına susuyorduk

Sonra yağmur başlamıştı ağlamaya

Biz ağlıyorduk yağmur ağlıyordu doyasıya inadına

Sessizliğimiz yorulmuştu biz daha yolun başında

Çok vardı oysa sabaha ağlanacak çok şey vardı daha

Ne de çabuk olmuştu sabah ama sensiz

Ellerin ellerimdeydi hala, ama soğuk

Gözlerin daha nemliydi fakat kapalıydı

Ben kapamıştım ellerimle

En son kuşum demiştin bana beni unutma;

Bir de yankısını duymuştum sonra

beni unutma

Ben de yemin etmiştim sana

Sen duymamıştın oysa yeminimi asla, asla

Ve seninleyim bugün günlerden yine Cuma

Zaman gece yarısı ellerin ellerimde desem ama

Bugün sana öldü dediler , hayır dedim

İşte mezarı bedeni çürüdü dediler, bağırdım

O yaşıyor dedim mezarı benim

O yaşıyor ben yaşadığım sürece

benim bedenimde

Ve ben ölene kadar o benimle

Ellerimi açtım Allah#8217;a, gönlümü sana , yinee

Kuşum diye başladım cümleme

Bağırdım yaşadığını ispatladım herkese

İnandılar biliyor musun HE dediler

Zamansız gidişin çok yıktı beni

İşte, sensiz yaşamayı öğrenemedim daha

Daha sensiz kaç Cuma kim bilir

Belki ben de yanında olmalıyım,hep seninle

Ama seni kim yaşatacak o zaman bedeninde

Şimdi yaşıyorum seni yaşatıyorum aslında

Her Cuma , gece yarısı zaman

Kulağına geliyor mu bilmem birkaç mısra

Seni şiirlere anlatıyorum önce

Sonra hep sana okuyorum o şiirleri

Bazen de en sevdiğin şarkıyı dinliyorum

Ya da bana seni anlatan şarkıyı

Gülbebeğim

Pek beli etmiyorum ama

Seni ne çok özlüyorum

Şimdi anlıyorum seni hala çok seviyorum

Ne zaman ki günlerden yine Cuma olacak

Beni yanında bulacaksın

Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde olacak yine

Bu defa ayıramayacak bizi

Ne rüzgar, ne yağmur, ne de suskun satırlar

08-26-2012	#16
Prof. Dr. Sinsi	Bil Ki, Sabrımın Son Sınırındayım.... Suskun SatırLar Hatırladım da geçen yıl bu günü Günlerden Cumaydı zaman gece yarısı Sevdamız susuyordu biz ağlıyorduk Biz ağlıyorduk gözlerimiz karşı karşıya Ellerimiz kenetlenmişti sanki,inadına susuyorduk Sonra yağmur başlamıştı ağlamaya Biz ağlıyorduk yağmur ağlıyordu doyasıya inadına Sessizliğimiz yorulmuştu biz daha yolun başında Çok vardı oysa sabaha ağlanacak çok şey vardı daha Ne de çabuk olmuştu sabah ama sensiz Ellerin ellerimdeydi hala, ama soğuk Gözlerin daha nemliydi fakat kapalıydı Ben kapamıştım ellerimle En son kuşum demiştin bana beni unutma; Bir de yankısını duymuştum sonra beni unutma Ben de yemin etmiştim sana Sen duymamıştın oysa yeminimi asla, asla Ve seninleyim bugün günlerden yine Cuma Zaman gece yarısı ellerin ellerimde desem ama Bugün sana öldü dediler , hayır dedim İşte mezarı bedeni çürüdü dediler, bağırdım O yaşıyor dedim mezarı benim O yaşıyor ben yaşadığım sürece benim bedenimde Ve ben ölene kadar o benimle Ellerimi açtım Allah#8217;a, gönlümü sana , yinee Kuşum diye başladım cümleme Bağırdım yaşadığını ispatladım herkese İnandılar biliyor musun HE dediler Zamansız gidişin çok yıktı beni İşte, sensiz yaşamayı öğrenemedim daha Daha sensiz kaç Cuma kim bilir Belki ben de yanında olmalıyım,hep seninle Ama seni kim yaşatacak o zaman bedeninde Şimdi yaşıyorum seni yaşatıyorum aslında Her Cuma , gece yarısı zaman Kulağına geliyor mu bilmem birkaç mısra Seni şiirlere anlatıyorum önce Sonra hep sana okuyorum o şiirleri Bazen de en sevdiğin şarkıyı dinliyorum Ya da bana seni anlatan şarkıyı Gülbebeğim Pek beli etmiyorum ama Seni ne çok özlüyorum Şimdi anlıyorum seni hala çok seviyorum Ne zaman ki günlerden yine Cuma olacak Beni yanında bulacaksın Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde olacak yine Bu defa ayıramayacak bizi Ne rüzgar, ne yağmur, ne de suskun satırlar