.::Bu Sana Son Mektubum Sevgili::.

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

çok yorgunum sevgili

karanlıklarda ışığı arayan ama bir türlü bulamayan ,yorgun bir yürek ve bu yükü taşımaktan yorulmuş bir bedenle zamanın akışına kendimi bırakmış gidiyorum

hayat beni nereye savurursa ona razı olmuş gibi yaşıyorum

ama yine de benim bu karanlıklardan çıkabilmem için gerekli olan o ışığın bir gün bana senin tarafından ulaştırılacağını umud ederek yaşıyorum ve nefes alıyorum

öyle ki her nefesimle bir biliyorum ki sende oralar da bir yerlerde nefes alıyorsun

işte bu bana mutluluk veriyor

hani anlat desen,kelimelerle tarifi imkansız bu mutluluğu satırlara dökmek

ama diğer yandan insanın varlığından dahi mutluluk duyup,canından çok sevdiği insanın ona hiç ses vermemesi,karanlıklarda yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi gezinirken bu yalan dünyada bir kez olsun elini uzatıp da en azından''sevmiyorum seni

sevemedim ama sen kör karanlıklara mahkum olma,madem sesimi duymak seni bu kadar rahatlatacak bir kez olsun duy sesimi''dememesi insanın ne kadar içini acıtıyor biliyormusun? sevgili

bilmiyorsun

!bilsen,beni anlasan ses verirdin

senin bu kadar acımasız olabileceğini aklımın ucuna dahi getirmek istemiyorum

daha sana nasıl sesleneyim bilemiyorum ki

yüreğimden koparıp da hangi cümleleri sunayım sana

hangi cümlelerle sana olan sevgimi,tükenmek bilmeyen ama hergün artan aşkımı ifade edeyim

söylesene sevgili

?

söyleme peki

en iyisi susmak galiba

senin yapmayı bildiğin en iyi şey,en sevdiğin şey susmak

madem sen bu kadar seviyorsun susmayı,ben de seviyorum artık

ben de susuyorum bundan sonra

ne zaman ki sen suskunluğunu bozarsın,bana bir ses verirsin o zaman bende bozarım suskunluğumu

o zaman'a kadar hoşcakal sevgili

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	.::Bu Sana Son Mektubum Sevgili::. çok yorgunum sevgili karanlıklarda ışığı arayan ama bir türlü bulamayan ,yorgun bir yürek ve bu yükü taşımaktan yorulmuş bir bedenle zamanın akışına kendimi bırakmış gidiyorumhayat beni nereye savurursa ona razı olmuş gibi yaşıyorumama yine de benim bu karanlıklardan çıkabilmem için gerekli olan o ışığın bir gün bana senin tarafından ulaştırılacağını umud ederek yaşıyorum ve nefes alıyorumöyle ki her nefesimle bir biliyorum ki sende oralar da bir yerlerde nefes alıyorsunişte bu bana mutluluk veriyorhani anlat desen,kelimelerle tarifi imkansız bu mutluluğu satırlara dökmekama diğer yandan insanın varlığından dahi mutluluk duyup,canından çok sevdiği insanın ona hiç ses vermemesi,karanlıklarda yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi gezinirken bu yalan dünyada bir kez olsun elini uzatıp da en azından''sevmiyorum senisevemedim ama sen kör karanlıklara mahkum olma,madem sesimi duymak seni bu kadar rahatlatacak bir kez olsun duy sesimi''dememesi insanın ne kadar içini acıtıyor biliyormusun? sevgili bilmiyorsun!bilsen,beni anlasan ses verirdinsenin bu kadar acımasız olabileceğini aklımın ucuna dahi getirmek istemiyorum daha sana nasıl sesleneyim bilemiyorum ki yüreğimden koparıp da hangi cümleleri sunayım sanahangi cümlelerle sana olan sevgimi,tükenmek bilmeyen ama hergün artan aşkımı ifade edeyim söylesene sevgili? söyleme pekien iyisi susmak galibasenin yapmayı bildiğin en iyi şey,en sevdiğin şey susmakmadem sen bu kadar seviyorsun susmayı,ben de seviyorum artıkben de susuyorum bundan sonrane zaman ki sen suskunluğunu bozarsın,bana bir ses verirsin o zaman bende bozarım suskunluğumu o zaman'a kadar hoşcakal sevgili