Bu Şiir Sen Kokuyor...

Bu şiiri Sana yazıyorum
Çevirisi olmayan kelimelerimle…
Tarifi edilemeyen cümlelerimle…
Telafisi mümkün olmayan kederlerimle…
Noktası virgülüne
Bağlacı edatına
Sen kokuyor bu şiir
Korkma!
Bu şiirde hayırla yâd edileceksin

Günaydın sevgilim!
Bugün ilkbahar kokuyorsun
Gözlerinin ışıltısı kardelen…
Sana ithaf merkezli
Koordinatı Sen meridyeni Sen

Yerel saatim yerel kıyafetim
Cümlelerimin her ayrıntısı Sen
Bugün gül kokuyorsun
Bugün Sen kokuyor çevrem
Çünkü çehrem Sen ilhamım Sen
Benim kalemim Sen mürekkebim Sen
Sen kokuyor bu şiir
Çünkü şiirinin Şairi ben…

Bu şiiri Sana yazıyorum
Lügatime eklediğim yeni kelimelerimle…
Ağıtlarımın dizelere döküldüğü cümlelerimle…
Sevdamın önünde diz çöktüğü kederlerimle
Soru işaretine, ünlemine
Kelimesine, harfine
A’sından Z’sine
Elif’inden Ye’sine
Sen kokuyor bu şiir

Terk edemiyorum bu şiiri
Çünkü Sen kokuyor bu şiir

O güzel kokunla yüreğimi okşuyorsun
Metropol bir sevdanın şımarık çocuğusun
Bazen Alsancagımsın bazen karşıyaka
Bazen Rumelimsin bazen Anadolu’m…
Bazen çıkmazımsın bazen anayolum…
Bazen Yürüyen ayağım bazen de tutan kolum…
Tüm levhalarım Sen’i gösteriyor
Ama ben Sana bir türlü ulaşamıyorum

Ağlayan ben sızlayan ben
Arayan ben gözleyen ben
Sen kokuyor bu şiir
Çünkü bu şiirin sahibi Sen

Bu şiiri Sana yazıyorum
Çünkü Sen’in Rabbine tapıyorum
Çünkü İstanbul, Seni çok seviyorum


Bu şehri tek edemiyorum Çünkü her adımımda bu şehir Sen kokuyor…