Sevmekten Ne Zaman Vazgeçtim?

Hiç bu kadar üşüdüğümü hatırlamıyorumhava mı soğukyoksa ben mi üşüyorum


Nefes alamıyorumhavasız kaldımnormalden daha çoğuna ihtiyacım var artık oksijen moleküllerinin


Problem ben de mi yoksa havada mı bilmiyorumhavayla bile iletişim kuramıyorum


Sadece havaylamı hayır hayatla problemim var


Yaşamla ben apayrı yerlerdeyiz şimdi


Yaşama uzaktan bakıyorumne görmem gerektiğini bilmiyorum


Mutlu muyum mutsuz mucanlı mıyım cansız mı


Haksız mıyım haklı mı inan bilmiyorum


İçimde bir sürü ben var, hepsi bir şey söylüyor


Üşüyornefes alamıyorum…


Ama hala yaşıyorumhayatın içindeyim


Nefes alamadan yaşar mı hiç insanyaşıyormuş meğer


İnsanlar soru soruyor onlara cevap veriyor, sonra kaldığım yerden devam ediyorum


Hep böyle değil midir zatensürekli kişiler-olaylar girip çıkar hayatımıza


Biz kaldığımız yerden devam ederizyaşamayakendimizle başbaşa


Yaşamla bir perde var sanki aramda aralanması zor


İçeri hiç ışık sızmıyorsanki gün hiç ağarmayacak gibi geliyor


Ağarmayan gün beni benden gizliyor


Kafamı kuma gömmek, hiç çıkarmamak istiyorum


Uyuyup hiç uyanmamak belki de


Biliyorum ki acıyla daldığım uykudan acıyla uyanacağım


Yine üşüyüp nefes alamayacağım


Halbuki fazla bir şey istememiştim hayattan


Belki de istemek lazımmış kimbilir


Yetinmemek mi lazımdı acaba bulduğunla


İstemek ısrar etmek İdare etmemek


Ne bilirdim kollarımın bir gün boşluğu saracağını


Hayata dair hiç bir şey bizden uzak değilmiş anlıyor insan


Hayatın içinde her şey yan yanaymış,her şey yaşanabilirmiş her an


Gözler gördüğünü gördüğünden ibaret biliyor


Kulaklar sadece duyduğuna inanıyor


Dudaklar ise her şeyi söylüyorhiç hesapsız


İnsanlar sadece beş duyusuyla davranıyor


Niçin verilmiş o halde insana manevi kimlik


İnsanlar bedenleriyle dolaşıyor ortalıktaruhsuz


Sonuçta ölümü tadacak aciz birer kuluz


Böyle avutuyorum işte kendimi malumunuz


Nasıl olsa hepimiz birgün aynı yerde buluşuruz…