Yalnız Mesajı Göster

Hiçbir Harfi Sensiz Bir Cümleye Kurban Etmedim

Eski 08-26-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Hiçbir Harfi Sensiz Bir Cümleye Kurban Etmedim




Kara çalınmış günler ertesinde, ellerinde güneşlerle gelen yar!



Huzuru içirdiğin yüreğim şimdi hüznü içiyor ellerinden, bilesin!



Yüreğine kanatlanan yüreğin kanadı kırıldı, kanıyor



Göğe uçurduğum umutlarım vuruldu bir bir



Hüzün ki, yokluğuna katık ettiğim,



Yine dolandı eteğime, peşimi bırakmıyor






Adının her harfini gözyaşıma çizdim ve titrek bir yürekle yokluğuna ektim



Sen avazın çıktığı kadar susarken ben taze çığlıklar yeşerttim sana!



Nefes nefes acıyı yonttum adınla,



Yokluğuna buladım ellerimi



Yüzüme bölük pörçük diktiğim yamalı gülüşlerdeyim şimdi






Ah yar!



Ah! yoluna ,can diye diye benden geçtiğim,



Ah suskuların şahı,



Bir çözebilsem boynuma doladığın sessizliğin düğümünü



Bir yudum harf düşse,hisseme alfabenden



Yalın ayak çıktığım yokuşlarında düşmeden bir yürüyebilsem






Öyle bir acı ki bu! nasıl anlatılır bilmem



Kırsan kırılmaz,büksen bükülmez



Ateşler yakmaz,sular söndürmez!






Söylesene yar!



Hasretini adımlasam kaç adımda biter?



Özlemin kaç nefestir saysam?



Bilemessin ki



Akla sığdıramazsın bu denklemi



Nasıl anlatayım ki daha hal-i pür-melâlimi






Sen yine sükutu giyin yar!



Dilersen hiç konuşma



Ben kelamlarımı çürüttüm yolunda



Çarpsada bir tokat gibi yüzüme, her harfi yoluna heceledim



Ve bilesin üstüne aşkı giydirdiğim,



Söz verdim ben bu yüreğe,



Hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim!




Alıntı Yaparak Cevapla