Bana Çocukluğumu Anlat

Yaşamayı bile çoktan dert etmeye başladım

Her Yüzüme güleni dost sanmışım meğer

Kustuğum kan, Çektiğim çileyse

Ve sen teselli vermek istiyorsan eğer

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!


Dün bir çocuğu konuşturdum uzun uzun

Top diyordu, topaç diyordu, Oyundiyordu

Küçük bir dünya sıkışmıştı gözlerine

Yarın ne getirecek bilmiyordu

Kara bulutlar oturdu düşlerime

O bir gülüş solsa bile

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!


Evrene tüm kapılarımı kapadım artık

Oysa ar duygularım olmalıydı, Umut dolu

Kime bağlandımsa, kime "Sensin!" dedimse

En umulmadık yerde sırtamdan vurdu

Oysa sen sevmelisin diyorsun Bakmadan yaşlı gözlerime

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!