Keşke Son Kursunu Yüreqime Sıksaydin

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Ve sen yoksun artık

Ne sıcacık bakan gözlerin

Ne sarıldığım zaman yok olduğum,

Senin benliğinde var olduğum dünyan

Ne beni yakan yüreğin

Ne yüreğime saklayacağım tek bir sözün var

Ve sen yoksun artık

yaşayamıyorum, nefes alamıyorum

çok canım acıyor kanıyor yaralarım

sevemiyorum insanlarıçünkü hiçbiri sen değil

beni saran varlığın nerde

ve sen yoksun artık

ben yapayalnız kaldım bu acımasızlıklarda

ben sensiz kaldım

gittin değilmi

tek söz yok yüreğime saklayacağım,

tek bakış yok gözlerimde saklı kalan

kokun yok dudaklarımda ıslaklığın ve senin hayatında da ben

ve sen yoksun artık

uyuyamıyorum oysa ben günlerce sadece uyumak istiyorum

tek kavuşabildiğim rüyalarımda seninle buluşmak için

senin için

hani seninleyken en güçlü fırtınalara dayanabilen bir çınardım ya

şimdi bir meltem beni yıkıyor

sensizim

gittin ya beni, BENİ ANLAMAYAN İNSANLARLA BIRAKTIN YA

neydi bana nefretin

bu kadar acıyı bana yaşattın

bir tekediliş değil yokluğunun varlığını hissetmeme

neden olan acı

sensizlikle dövüşmem de değil

sanki yemin etmiş gibi acılarını sahiplenmekte değil

gidişin bir ihanete bir yalnızlığıa bir yok oluşa kabul edememk bunu anlamamk içimde fırtına

kayboluş aşkalara insanlara son çığlık içimdeki yıkılışta

yapamam dayanamam bunu anlayamam anlatamam

,bir tarafım seni inkar ederken bir tarafım seni delice kabulleniyor çıkıp karşıma

yapmadım demeni bekliyor

ama sen yüreğime inat susuyosun

ve sen yoksun arık

keşke son kurşunu yüreğime sıksaydın bu kadar kanarmıydı içimsen benim canımdın

aldın yaşayamadımki

senden sonra bir daha ben olamadımki

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Keşke Son Kursunu Yüreqime Sıksaydin Ve sen yoksun artık Ne sıcacık bakan gözlerin Ne sarıldığım zaman yok olduğum, Senin benliğinde var olduğum dünyan Ne beni yakan yüreğin Ne yüreğime saklayacağım tek bir sözün var Ve sen yoksun artık yaşayamıyorum, nefes alamıyorum çok canım acıyor kanıyor yaralarım sevemiyorum insanlarıçünkü hiçbiri sen değil beni saran varlığın nerde ve sen yoksun artık ben yapayalnız kaldım bu acımasızlıklarda ben sensiz kaldım gittin değilmi tek söz yok yüreğime saklayacağım, tek bakış yok gözlerimde saklı kalan kokun yok dudaklarımda ıslaklığın ve senin hayatında da ben ve sen yoksun artık uyuyamıyorum oysa ben günlerce sadece uyumak istiyorum tek kavuşabildiğim rüyalarımda seninle buluşmak için senin için hani seninleyken en güçlü fırtınalara dayanabilen bir çınardım ya şimdi bir meltem beni yıkıyor sensizim gittin ya beni, BENİ ANLAMAYAN İNSANLARLA BIRAKTIN YA neydi bana nefretin bu kadar acıyı bana yaşattın bir tekediliş değil yokluğunun varlığını hissetmeme neden olan acı sensizlikle dövüşmem de değil sanki yemin etmiş gibi acılarını sahiplenmekte değil gidişin bir ihanete bir yalnızlığıa bir yok oluşa kabul edememk bunu anlamamk içimde fırtına kayboluş aşkalara insanlara son çığlık içimdeki yıkılışta yapamam dayanamam bunu anlayamam anlatamam ,bir tarafım seni inkar ederken bir tarafım seni delice kabulleniyor çıkıp karşıma yapmadım demeni bekliyor ama sen yüreğime inat susuyosun ve sen yoksun arık keşke son kurşunu yüreğime sıksaydın bu kadar kanarmıydı içimsen benim canımdın aldın yaşayamadımki senden sonra bir daha ben olamadımki