Benden Alınıp Sana Verilen

En

acılı yanımdan vuruyorsun beni sessiz kalışınla Bütün çaresizlikleri

avuçlarıma bırakıyorsunSen varken başkasını düşlemiyorum bile ama sen

bütün acıları,umutsuzlukları,hasretleri hediye edip avuçlarıma

veriyorsun


Ben senin susuşunla yıkılıyorumGidişinle

kanıyorumSeni hisseden kalbimle,yüreğimle,Düşlerimle

kanıyorum,yokluğunu hissettiğim her an ölüyorumSensiz hergün kendimi

kefenlere sarıyorumBütün acıları bir karabulut gidi düşlerimin

üzerine salıyosunGidişinle ben sadece ölüyorum ve bir çocuk gibi

karanlıkta,kuytu-köşede oturup ağlıyorum


kalbimin

ve beynimin arasında tek hece olarak kaldınBen sana sadece ''AŞK''

diyorumBir zaman sonra acı oluyorsun,bir zaman sonra umutsuzluk,bir

zaman sonra çaresizlik,bir zaman sonra özlem,bir zaman sonra ateş

oluyorsunBeni yakıyorsun farkında olmadan


Bıraktığın

bütün izleri taşıyorumyokluğunda yaşıyor gibi görünüyorum ama aslında

hergün ölüyorumSeni okadar çok istememe,düşlememe rağmen bana uzak

olduğunu biliyorumBelkide ben senin ''İMKANSIZLIĞINI''

seviyorumGelmeyeceğinide biliyorum Ben yinede bir umut bekliyorum,

seni zifiri karanlıklarla süslü düşlerimle


Bütün

acıya,özleme,çaresizliğe rağmen seni düşlemeye devam edeceğim,herşeye

rağmen ''SENİ'' seveceğimAklım gidene kadar,yerini başka bir el çalana

kadar seni seveceğimSeni unutmak için sevmedim !! Ama birgün aklım

giderde seni unutursam ozaman senden sadece af dileyeceğimSöz

veriyorum seni sonsuzluk boşluğunda kaybolmuş gibi seveceğim !!!

umutsuzluğa rağmen bekleyeceğim