Benden Alınıp Sana Verilen

Gölgesine sığındığım gece! Sen söyle hangi ayrılık çıkarır darağacına asılmış gönlümden ipini?

Bir lahzalık sevincimde tıkandı kaldı yüreğime

Yutkunamadan bir masal daha bitti gönül surlarımda

Şimdi kalemede meylim kalmadı

Kalemse bana isyanda

Artık gönlümden değil yüzümden şiir aktığını söylüyor dostlarım

Şimdi satırlar ardına saklanmış gözyaşlarıda ifşa olsa yalancı bir baharın sızısını yakar, kül eder yüreğim

Seni değil hayatı yalanlıyorum ben!

Şimdi sözlerinle ağlasanda bir kapı daha kapandı aşka!

Kaç kurban gerekir ki bir aşka?

Kaç adak adanır mutluğa?

Eylülde bitti sonunda

Hayat değilmiydi bizi terkeden acımasızca?

Bir düşten daha uyandım

Terler içinde kalkıp yine seni sayıkladımya helal olsun hayat sana!

En fiyakalı sözü vurdun gönlümden yana!

Suskun bir aşk kadar felç eden varmıdır yüreği bilinmez ama her kişi aynasıdır karşısındakinin

Hissetmek için hissetmesi gerek karşındaki suretin

Ve nasıl hissediyorsan hissediliyorsundur bilmelisin

Sevgiyi geceyle süsleyen, geceyi bize veren

Bir örtü çekip üzerine kurtulmak kötü düş(üş)lerden

Sonra derince bir iç çekip geçmişe hapsetmek senli düşleri

Bir düşten öte bilmemek için seni

Hayata yenilmemek ve yalancı bir yâre kanmamak için susturmak gerek harfleri

Sessiz harfleri ayrı kefeye koyup, sesli harfleri söküp atmak alfabemizden

Gurur yapma demeyin

Bu gurur değil sadece acıtmadan yüreğimi, ağlatmadan gözlerimi, duymadan sözlerini kapatmak bu defteri

Eee 'si işte böyle!


Susuşlarım bundandı

Susuşum b/aşk'aydı