08-26-2012
|
#1
|
|
Prof. Dr. Sinsi
|
~~Kalbimdeki Çengelli İğne ...
Çengelli bir iğne taşıyorum bugünlerde kalbimde 
Hani ucu, girdiği kilit yerinden biraz kısa olur da, ikide bir
de acılır ve hiç kapanmaz ya? işte ondan 
Sivri ve kımıldadıkça kalbe batan,benliği hareket ettiren
cinsten 
Hiçbir yere atamıyor, yok sayamıyorum Çengelli bir iğne gibi
iğnelendi kalbime ve ben bu delik kalple yaşıyorum sanki 
Delik kalbimin, yüreğimin en ücra köşelerine kadar hissediyorum
boşluğu, yokluğu 
Aynı uykuyu uyumak istiyorum aslında onunla 
Aynı anda aynı yatakta beraber uyumak değil kastettiğim Ayrı
coğrafyalarda da olsak, ayrı mekanlarda da bulunsak aynı uykuyu uyumak,
aynı rüyayı görmek  Göz bebekleriyle, beynin arasında gidip gelmek,
kalbindeki uykuya dalmak istiyorum
Ve uyandığımda keşke gerçek olsa diyorum 
Bana bıraktığı aşk gibi yarım yaşıyorum şu günlerde herşeyi 
Başlayıp da bitiremediğim yazılarım, sonuna kadar gelip de
okuyamadığım kitaplarım, dalgın dalgın yürüdügüm yollarım, son kelimesini
bir türlü söylemediğim cümlelerim var
Her şeyi aşkımız gibi paramparça yaşıyorum Sanki bütün dünyam,
dudağımdaki yarım bir öpücüğün tadında artık  Saçmalıyorum, saçma sapan cevaplar veriyorum Acı veren o
gerçeği, kimselerle paylaşmadıkça da sevdiklerim korkuyor benden
Duvar oluyorum bir anda 
Aşamadığım, kimselerin aşmasına izin vermediğim bir duvar!
Ne onu yaşabiliyorum, ne de sevdiklerimle mutlu olabiliyorum
Hiçbir çözümü olmayan matematik problemi gibi, cevabı olmayan
bir soru gibi beynimi kemiren acıtıcı bir duygu bu 
Acı çektikçe mi yazı yazıyorum, yazdıkça mı acı çekiyorum
bilmiyorum
Bunca acıya rağmen hala niye mi seviyorum?
O gidince yalnız kalmayacağımı biliyorum, ama onsuz
kalabalıklardan daha büyük bir yalnızlık olamayacağının da farkındayım 
|
|
|
|