08-26-2012
|
#2
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Söz Bitti Şimdi Susma Zamanı
Oysa ne zordu seni tamda bulmusken kaybetmek 
Ne zordu ağlamamak için dudaklarımı ısırırken veda sözlerini dinlemek 
Biz sevgiliden başka dosttuk, arkadaştık ya bi nevi Sırdaştık, insandık ya önceleri 
Değilmiş !
Rüzgarı kıskanırmı insan hiç tenine deyip geçiyor diye 
Yağmur damlalarından nefret edermi yanaklarından süzülüp dudaklarına yerleşiyor diye 
Edermiş meğer !
Sana benden başkası dokunamaz ki Sımsıcak sarılamaz ki 
Ellerini tutmak isteyemezki; canı benim canımın istediği gibi 
Beklentisizce sevemezki, bekleyemez ki seni 
Sahi, doldurabilir mi yerimi biri ?
Oysa biz değilmiydik defalarca söz veren birbirimize 
Biz değilmiydik kalbimizde birbirimizden başkası olmayacağına yemin eden 
Tek bir ruh, tek bir kalp 
O biz değilmiydik sahi ?
Bocalıyorum yokluğunda 
Neye elimi uzatsam boşlukta buluyorum kendimi 
Baktığım hiç bir yüz seninkine benzemiyor,
hiç bir renk hayatımı senin rengin kadar ferahlatmıyor 
Hiç bir söz senin bir tek sözün kadar değer bulmuyor 
Olmuyor ! Ne yerin doluyor, ne boşluğunun acısı hafifliyor 
İçimde bir yerlerde öyle büyüksün, öyle hızla çoğalıyorsunki yetişemiyorum sana  Yaşadıklarımız öyle ardı ardına geliyorki aklıma;
unuttum desemde beceremiyorum aslında 
Artık tek basıma dinliyorum gözlerimin içine baka baka söylediğin o sarkıları 
Tek başıma bakıp eski resimlere, gülümsemeye çabalıyorum buruk bir tebessümle 
Oysa simdi ne bir resmin kalmalı elimde, ne bir anı beynimde 
Susmalıyım !
Çünkü her konuştuğumda seni seviyorum dememek için ısırıyorum dudaklarımı 
|
|
|