Gittiniz Mi Bayım

Kirpiğin kirpiğime değdiğinde
Her bakışım aşkı d/okurdu

Can bulurdu içimde düş mavisi vakitler

Susardım şiir bakışlarında
Şairliğim konuşurdu

Senden başka her yüze kör bakardı
Gözümdeki ilk dokunuş

Aşkı içerdim yudum yudum
Dudaklarında
Kokunla gece sarhoş olurdu

Saatler zil zurna

Kor alev düşerdi ayın göğsüne

Sızardı ellerinde gün
Güneş uyurdu

Gözlerin karanlığa dem

Sesin nefesti yüreğime
Damla damla
Her solukta sen

Seni anardım sana kanardım

Ah yâr!
Yokluğunu ellerime bıraktığından beri
Adıın susmadı dilimde
Gözlerimde perde perde
hayalini eskittim

Uzakları vurdum
Vedanın menzilinden
Birgün gelir de dönersin diye

Bu gidiş aşka hiç sığmadı
Bir sen kaldı bana
Senden geriye

Kokun hâlâ saklı durur
ruhumun teninde

İçime battıkça hatıralar
Maziyi yaktı avuçlarım
Yokluğun titredi ellerimde

Ayrı düştüm kendimden
Duymadığın günden beri sesimi

Kaç şiir değdi gözyaşlarıma
Aşka yandım
Düşe dayandım
Ayrılığın göçüğünde ezildi kalbim
vav kadar büküldü belim
Sensizliğinde

Uyuyan güne ağıt oldu gözlerim
Yokluğuna yenik
gözyaşıma tanık düştüm

Özlemini d/okudum
Sol cebimde gizlenen hıçkırıklara
Birde
içimi yakan kurak ayrılıklara

Sakladım dünden kalanlarımı
Gün/ahını attı
senden eksik bugünüme
sabahsız yarınımı gördüm
vakitsiz can çekişmelerin gölgesinde

Hüznü öpüp alnından
aşkı kalbinden vurdum

*Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş*
Yüreğimde kalan o son sıcaklığınla
ellerinin altındaydı kadavram
Sevgilim ölmek seninle güzelmiş