Ertuğrul Firkateyni’Nin Hikayesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-25-2012

Ertuğrul Firkateyni’nin Hikayesi

TARİHİ
Birbirinden kilometrelerce uzak iki farklı coğrafyada bulunan Osmanlı Devleti ile Japonya arasındaki münasebetler bundan bir asır evvel başlamış ve bu ilişkileri daha da kuvvetlendirmek için Sultan İkinci Abdülhamid Han tarafından 120 yıl önce Japonya’ya Ertuğrul Firkateyni gönderilmişti

Dönüş yolunda (16 Eylül 1890) fırtınaya yakalanarak Pasifik Okyanusu’nun derinliklerine gömülen gemide

firkateyn komutanı Tuğamiral Osman Paşa da dâhil olmak üzere 527 (609 kişiden 13’ü kazadan önce koleradan vefat etmişti) denizcimiz şehit olmuş

sadece 69 kişi sağ kurtulabilmişti

Denizcilik tarihimizin en büyük kazalarından biri olan Ertuğrul Firkateyni’nin hazin hikâyesi halen yürekleri sızlatmaktadır

Osman Paşa

Osmanlı-Japon Münasebetlerinin Temeli Atılıyor
Osmanlı Devleti

15

ve 16

yüzyıllarda büyük önem verdiği Uzakdoğu siyasetine ancak 19

yüzyılın sonuna doğru istediği şekilde eğilebilmişti

Bunda

devletin içte ve dışta siyasi

sosyal ve ekonomik zaaflara uğramasının etkisi büyüktü

Ancak Sultan İkinci Abdülhamid Han devrine geldiğimizde işlerin bir anda değiştiği görülmektedir

Sömürgeci Batı ülkeleri ve Rusya’ya karşı bir denge siyaseti takip eden Sultan Abdülhamid Han

halifeliğin gücünü de kullanarak yönünü Uzakdoğu’ya çevirmiş ve buralarda nüfuzunu artırmıştı

Bunun yanında Uzakdoğu’da önemli bir güç haline gelmekte olan Japonya ile dostane ilişkilerin kurulması da gündeme gelmişti

1875’te Petersburg’da Japon sefir Yanagihara Sakimitsu ile Osmanlı elçisi Şakir Paşa arasında yapılan bir görüşme ile Osmanlı-Japon ilişkilerinin temeli atıldı

Ancak bu temel sağlamlaştırılıp geliştirilmeliydi

1887’de dönemin Japon İmparatorunun yeğeni Prens Komatsu İstanbul’a gelmişti

İstanbul’u ziyaret eden ilk Japon asilzadesi olan Prens’in görmüş olduğu yakın alâkaya teşekkür etmek üzere ertesi yıl Japon hükümeti tarafından sultana büyük Krizantem Nişanı’nın verilmesi kararlaştırılmıştı

Buna karşılık sultan da Japon imparatoruna bir nişan verecekti

Bu hediyeleri götürmek için Osmanlı donanmasından bir eğitim gemisinin Japonya’ya gönderilmesi kararlaştırıldı

Osmanlı gemileri içinde bu seyahate en uygun geminin Ertuğrul olabileceğine karar verildi

Ertuğrul’un Japonya seyahati hem iâde-i ziyaret olacak ve hem de iki ülke arasındaki bağları kuvvetlendirecekti

Ayrıca

bu gezi sayesinde Deniz Mühendis Okulu (Mekteb-i Fünun-ı Bahriye) mezunu talebeler de yabancı sahilleri görerek bilgi ve tecrübelerini artıracaklardı

Bütün bu gelişmeler esnasında Ertuğrul Firkateyni’nin bu seyahate uygun olmadığı sesleri yükselmeye başlayınca Sultan Abdülhamid Han

geminin durumu hakkında etraflı bir rapor hazırlanmasını istedi

Raporu hazırlayan teknik komisyon

geminin mükemmel bir tamirat gördüğünü

makinelerinin sağlam

kazanının da üç-dört yıllık bir yolculuğa uygun olduğunu belirtti

Sonunda Ertuğrul Firkateyni’nin Uzakdoğu’ya seyahati hakkında padişah iradesi çıktı

Geminin kumandanlığına ise Miralay Osman Bey (sefer devam ederken tuğamiral rütbesini alarak Osman Paşa olmuştur) tayin edildi

Sultan Abdülhamid Han’ın hediyelerini Japon imparatoruna takdime memur olan Miralay Osman Bey aynı zamanda Bahriye Nazırı Hasan Hüsnü Paşa’nın da damadıydı

Süveyş Kanalı’nda İlk Kaza
61’i subay ve memur

548’i er ve erbaş olmak üzere 609 kişilik mürettebatıyla hazırlıklarını tamamlayan Ertuğrul

Japonya yolculuğuna hazırdı

14 Temmuz 1889’da gemiyi uğurlamak isteyen İstanbul halkı Sarayburnu’na akın etti

Limanın çevresi arma ve sancaklarla süslenmişti

Ertuğrul’un çarkları Boğaziçi’nin serin sularında dönmeye başlayınca Japonya yolcuları

güverteden bir daha dönmemek üzere el salladıklarını nereden bileceklerdi

Çanakkale Boğazı’ndan geçen gemi

Marmaris’e uğradıktan sonra 26 Temmuz’da Port-Said’e ulaştı

Oradan da Süveyş Kanalı istikametine ilerleyen Ertuğrul’un ilk talihsizliği 28 Temmuz’da Süveyş Kanalı’nda yaşandı

Kılavuza rağmen tekne

Nil’in sığ sularında kuma saplandı

Kanal İdaresi’nin yardımıyla kurtarılan gemi

kılavuz tarafından iskeleye bağlanmaktayken rüzgârın şiddetiyle ayrılarak kıçı sahili buldu ve dümen bodoslaması kırıldı

Haber İstanbul’a ulaşınca ciddi bir tedirginlik yaşanmış

ihmal olabileceği düşünülerek Miralay Osman Bey ikaz edilmişti

Hatta Bahriye Nezareti

Ertuğrul ile bu seferden vazgeçerek

Osman Bey’in

yanına alacağı birkaç kişiyle posta vapuruna binip Japonya’ya gitmesini teklif etti

Ancak gemi havuza girdiği takdirde tamiratının birkaç günde tamamlanacağı öğrenilince bu fikirden vazgeçildi

150000 Kişi Gemiyi Ziyaret Etti
23 Eylül 1889’da tamiri biten Ertuğrul

Süveyş’ten ayrılarak Singapur yolunu tuttu

24 Eylül’de Cidde’de

7 Ekim’de de Aden’de demirleyerek kömür ikmali yaptı

11 Ekim’de Aden’den çıkan geminin bu seferki durağı Bombay Limanı’ydı

20 Ekim’de Bombay’a ulaşan gemiyi günde ortalama 20

000

bir hafta içinde ise toplam 150

000’e yakın kişi görmeye gelmişti

Bombay ziyareti

bölge Müslümanları üzerinde büyük bir tesir meydana getirmişti

Ancak

26 Ekim 1889’da halkın ziyaretine son verilerek ertesi günkü sefer için su

yiyecek ve kömür ikmali yapılmıştı

10 Kasım’da Kolombo’ya uğrayan gemi 13 Kasım’da buradan ayrılarak Singapur yolunu tutmuş ve 28 Kasım’da Singapur’a ulaşmıştı

Ertuğrul

uğradığı diğer limanlarda olduğu gibi burada da büyük bir coşku ve heyecanla karşılandı

Mürettebatın karaya çıkışları

başlarında subaylarıyla camilerde Cuma namazı kılmaları

giyim kuşamlarındaki intizam ve hiçbir hadiseye sebebiyet vermemeleri büyük bir takdirle karşılanmıştı

Ayrıca

burada Ertuğrul’un kumandanı Miralay Osman Bey’e Tuğamiralliğe terfi ettiği de tebliğ edildi

Gemi Singapur’da iken olumsuz hava şartları sebebiyle gezinin Japonya’ya kadar devamı da son derece güçleşmişti

Ertuğrul

uygun havayı yakalamak için Singapur’da dört aydan fazla demirlemek zorunda kaldı

Geminin uzunca bir süre daha kalacağını haber alan uzaktaki Müslüman hükümdarlar da temsilciler göndermişlerdi

Bunlardan Sumatra

Cava ve Siyam Müslümanları

Felemenklerin mezaliminden dolayı Osman Paşa’ya dert yanmışlardı

Bu uzun bekleyiş sadece masrafları arttırmamış

başka söylentilerin çıkmasına da sebep olmuştur

Bazı yabancı gazetelerde

Ertuğrul’un kalma sebebinin ‘biten kömürü tedarik için para olmaması’ şeklinde haberler yayınlanmıştı

Uzun bir bekleyişten sonra 3 Mart 1890’da Singapur’dan hareket eden firkateynin sonraki yolculuğu da kolay olmamıştır

Rüzgârların şiddetinden ve Singapur’da alınan kömürün yetmemesinden dolayı

Saygon’da yeniden kömür almak zorunda kalındı

20 Mart’ta tekrar hareket edilmişse de aksi rüzgârlar devam ettiğinden geri dönülüp 8 Nisan’a kadar beklendi

15 Nisan’da Hong Kong’a ulaşan gemi buradan da kömür ve diğer ihtiyaçları alarak 22 Mayıs’ta Nakasaki’ye doğru yola çıkmış; fakat hava muhalefeti ve kömür ihtiyacından dolayı bu kez de Foçu’da beklenmişti

Foçu’dan Nakasaki’ye oradan da 7 Haziran 1890’da Ertuğrul’un son durağı olan Yokohama Limanı’na ulaşıldı

Dağ Gibi Yükselen Dalgalar
Yokohama’ya giriş çok muhteşem olmuştu

Bir taraftan selam topları atılırken diğer taraftan binlerce Japon “Banzai

Banzai (Yaşasın

Yaşasın

)” sesleriyle limanı inletiyor ve Ertuğrul’u daha yakından görmek için uğraşıyordu

Tuğamiral Osman Paşa

karaya çıktıktan sonra İmparator Meiji tarafından kabul edilmiş ve Sultan Abdülhamid Han’ın gönderdiği nişan ve hediyeleri sunmuştu

Muhteşem bir kabul gören Ertuğrul’un subay ve erleri üç ay boyunca el üzerinde tutulmuşlardı

Ertuğrul’un sağ salim Japonya’ya ulaşması

İstanbul’da büyük bir sevinçle karşılanmış

firkateyn kumandanı Osman Paşa bu muvaffakiyetinden dolayı tebrik edilmiştir

Vazife ifa edilmişti ama dönüş yolculuğu için mevsimin uygun olması lazımdı

Ancak bu sırada gemide baş gösteren kolera salgınından dolayı 35 nefer yatağa düşmüş

13 nefer ise vefat etmişti

Hastaların iyileşmesinden sonra dönüş için hazırlıklara hız verildi

Tuğamiral Osman Paşa

Yokohama’dan İstanbul’a çektiği telgrafta sıhhatlerinin yerinde olduğunu ve gelecek hafta İstanbul’a hareket edeceklerini bildirdi

Firkateyn

15 Eylül 1890’da Yokohama’dan hareket etti

16 Eylül’de Kumanonada’ya giren Ertuğrul

güneybatıya doğru seyrediyordu

Hava bulutlu ve pusluydu

Ne var ki Ertuğrul’un Japonya’ya gelirken karşılaştığı hava muhalefeti

şimdi

dönüşünde de karşısındaydı

Bir müddet yol alan gemi

kısa süre sonra büyük bir fırtınaya yakalandı

Makinesi bütün gücüyle çalışmasına rağmen dağ gibi yükselen dalgalar ve rüzgar

gemiyi Funakura kayalıklarına sürüklüyordu

Fırtınayla mücadele ederek Oşima adasına yaklaşan gemi

adanın güney ucunda yer alan Kaşinozaki burnu ve aynı ismi taşıyan fenerin açıklarına doğru sürükleniyordu

Kaptan ve mürettebatın olağanüstü gayretleri netice vermedi ve gemi 16 Eylül 1890’da saat 21

00 sularında Funakura kayalıklarına bindirdi

Kayalıklara çarpar çarpmaz ortadan ikiye bölünen Ertuğrul

yavaş yavaş sulara gömülmüştü

Ertuğrul’un Ağır Bilançosu: 527 Şehit 69 Gazi
Dağ gibi dalgaların sesinden başka bir şeyin işitilmediği o fırtınalı gecede Kaşinozaki fenerine

yaralı ve bitap halde bazı yabancılar gelmişti

Japonca bilmeyen bu yabancıların

kazaya uğrayan Osmanlı harp gemisinin mürettebatı olduğu

bandıra işaretleri yardımıyla anlaşılabildi

Fenerden bir haberci hemen Kaşino köyüne gönderildi

Sabaha kadar

köye ve fener bölgesine çıkmayı başaran kazazedelerin sayısı 69’u bulmuştu

Yaralılara ilk yardımı fener işçileri ve köylüler yapmışlardı

Başta Amiral Osman Paşa olmak üzere 527 subay

erbaş ve erimiz ise şehit olmuştu

17 Eylül sabahı Oşima Belediye Başkanı Oki

Kaşino köyüne ulaştı

Kazazedelerin civardaki uygun binalara yerleştirilerek tedavilerinin yapılmasını sağladı

Diğer taraftan

denizdeki cesetleri toplatmak için köylüler ve bizzat başkan

geceli gündüzlü büyük bir gayret göstererek 260 ceset topladılar

O sırada tesadüfen Oşima’dan geçmekte olan Boço-Maru vapuruyla durumu ağır olan iki kazazede ve iki memur acilen Kobe’ye gönderildi

Kaza Haberi İstanbul’a Üç Gün Sonra Ulaştı
Kaza haberi Kobe’ye gelir gelmez

Alman konsolosu

Wolf gambotunu Oşima’ya gönderdi

Wolf

20 Eylül sabahı Oşima’ya ulaştı ve yaralıları alarak Kobe’ye geldi

Yaralılar

Kobe’de hastaneye yerleştirilerek tedavi edildiler

İmparator Meiji; mabeyn doktoru

13 hastabakıcı ve tören dairesinden bir temsilciyi özel olarak Kobe’ye gönderdi

Japon Bahriye Nazırlığı

Yaeyema adlı harp gemisini Oşima’ya göndererek şehitleri Funakura kayalıklarını gören tepeye defnettirmiş ve gemi daha sonra

defin işleri için kalan iki kazazedeyi de alarak Kobe’ye gelmiştir

Kaza 16 Eylül’de meydana gelmiş olmasına rağmen

bu bölgede telgraf ve postane bulunmadığından

Japon yetkililerce ancak 18 Eylül’de öğrenilebilmişti

19 Eylül sabahı Hiogo’dan gelen bir telgraf Osmanlı’nın Londra büyük elçisine ulaşır

Elçi de o gün içinde telgrafı Bâbıali’ye gönderir

Ardından

19 Eylül akşamı

Reuters Haber Ajansı da Yokohoma’dan gelen telgrafı büyükelçiye bildirir ve elçi

bu telgrafı ertesi gün Bahriye Nezareti’ne gönderir

Saraya takdim edilen telgraf neticesinde “doğru bilgi alınıncaya kadar keyfiyetin ilan edilmemesi

padişahın irade-i seniyyesi” icabındandır denilerek haber gizlenir

Tüm bunların yanında

Ertuğrul’un resmen batış haberi ise

21 Eylül 1890 günü Japon Dışişleri Bakanlığı’ndan Sadaret’e gelen bir telgrafla bildirilmiştir

Ajanslar aracılığıyla bütün dünyaya duyurulan kaza

dünya basınında günlerce yer almıştır

Bu elim hadise

İstanbul’da ve Müslümanların bulunduğu her yerde çok büyük üzüntüye sebep olmuş ve her tarafta Ertuğrul kazazedeleri için yardımlar toplanmaya başlanmıştı

İki Japon Gemisi İstanbul Yolunda
Japonlar

iyileşen yaralıları İstanbul’a getirmek istiyorlardı

Bunun için Kongo ve Hiyei adlı iki Japon gemisi 10 Ekim 1890’da kazadan kurtulan 69 denizcimizle Japonya’dan hareket etti

Aralık sonunda Çanakkale Boğazı’na ulaşan gemileri Yarhisar adlı gemimiz karşıladı ve gemide bulunan kazazedeleri almak istedi

Ancak

Japon gemilerinin İstanbul’a kadar gitmek istemeleri üzerine bundan vazgeçildi ve Japon gemileri 2 Ocak 1891’de İstanbul’a girerek Dolmabahçe önüne demir attılar

İstanbullular

Japon gemilerini heyecan dolu ve samimi gösterilerle karşıladılar ve hatta gemi komutanları huzura kabul edilerek ikinci rütbeden Mecidi nişanlarıyla taltif edildiler

Japon hükümeti

Ertuğrul’un enkazından topladığı 8 Krup topu

2 top kundağı

4 Armstrong topu

4 Hudges topu

4 Revolver topu

2 torpil kovanı

182 tüfek

24 tabanca

61 kılıç

71 süngü ve yabancı para gibi şeyleri daha sonra bir Fransız vapuruyla göndermiştir

Ertuğrul şehitleri

21 Eylül günü

kazanın olduğu yeri gören tepenin üzerine defnedildikten sonra buraya dikilen abidenin üzerine Türkçe ve Japonca

“Osman Paşa” yazılmış

1891 Şubat’ında da hadisenin hikâyesi kitabe halinde taşa işlenmişti

Oşimalılar

burayı mukaddes bir yer kabul edip temiz tutup her on yılda bir burada merasim yapmayı gelenek haline getirdiler

Vazifeleri uğruna canlarını veren bu vatan evlatlarına Japon hükümetinin ve halkının gösterdiği saygı ve hürmet günümüze kadar sürdü

Ertuğrul şehitleri için muhteşem bir merasim düzenledi

Merasimin hatırasına 1929’da dikilen anıtın üzerine kazanın özeti yazıldı

Anıt

3 Haziran 1929 tarihinde Japon imparatoru tarafından da ziyaret edildi

Ayrıca

Kuşimoto kasabası

Mersin ile kardeş şehir ilan edilmiş ve bu anıtın aynısı Mersin sahiline de dikilmiştir

Şehitliğin bulunduğu Kuşimoto şehrindeki “Türk Müzesi” adıyla bir de müze inşa edilmiştir

1974 yılında açılan bu müzede Ertuğrul Firkateyni’nin maketi

gemideki asker ve komutanların fotoğrafları ve büstleri bulunmaktadır

Bugün yerli ve yabancı birçok kişi tarafından ziyaret edilen Ertuğrul şehitleri; Japonya’nın Oşima şehrinin Pasifik’e bakan yamaçlarında yatmaktadırlar

Sultan Abdühamid Han’ın emriyle düzenlenen Uzakdoğu ziyareti vesilesiyle Hind ve Pasifik okyanuslarında Osmanlı bayrağı dalgalandırılmış; yol boyunca uğranılan Bombay

Kolombo

Singapur ve Hong Kong gibi yerlerde yerli halk Ertuğrul’a büyük bir ilgi göstererek akın akın ziyaret etmişler; bu da Müslümanlar arasında büyük bir heyecana sebep olmuştur

Osmanlı’nın gölgesinde yaşayan Uzakdoğu Müslümanlarının halifeye olan sadakat ve bağlılığı

Ertuğrul Firkateyni ile gün yüzüne çıkmış oluyordu

Sömürgeci batı ise Osmanlı ile Araplar arasına nifak sokmaya çalışırken

Uzakdoğu’daki Müslümanların

halifenin bir gemisi etrafında bu kadar coşkulu olmalarına çok şaşırmıştı

Ertuğrul kazazedeleri için aynı Hicaz Demiryolu’nda olduğu gibi dünyanın her tarafındaki Müslümanlar büyük bir yardım kampanyası başlatmışlar; bu da Müslümanların bir ideal etrafında birleşmesinin nasıl mümkün olabileceğini göstermesi açısından tarihe düşülen mühim bir not olmuştur

Diğer taraftan Ertuğrul’un

Pasifik’in karanlık sularındaki yürek burkan akıbeti Japonya’da da derin izler bırakmış ve bu hadise Türk-Japon münasebetlerinin duygusal açıdan kökleşmesine vesile olmuştur

Alıntı

08-25-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ertuğrul Firkateyni’Nin Hikayesi Ertuğrul Firkateyni’nin Hikayesi TARİHİ Birbirinden kilometrelerce uzak iki farklı coğrafyada bulunan Osmanlı Devleti ile Japonya arasındaki münasebetler bundan bir asır evvel başlamış ve bu ilişkileri daha da kuvvetlendirmek için Sultan İkinci Abdülhamid Han tarafından 120 yıl önce Japonya’ya Ertuğrul Firkateyni gönderilmişti Dönüş yolunda (16 Eylül 1890) fırtınaya yakalanarak Pasifik Okyanusu’nun derinliklerine gömülen gemide firkateyn komutanı Tuğamiral Osman Paşa da dâhil olmak üzere 527 (609 kişiden 13’ü kazadan önce koleradan vefat etmişti) denizcimiz şehit olmuş sadece 69 kişi sağ kurtulabilmişti Denizcilik tarihimizin en büyük kazalarından biri olan Ertuğrul Firkateyni’nin hazin hikâyesi halen yürekleri sızlatmaktadır Osman Paşa Osmanlı-Japon Münasebetlerinin Temeli Atılıyor Osmanlı Devleti 15 ve 16 yüzyıllarda büyük önem verdiği Uzakdoğu siyasetine ancak 19 yüzyılın sonuna doğru istediği şekilde eğilebilmişti Bunda devletin içte ve dışta siyasi sosyal ve ekonomik zaaflara uğramasının etkisi büyüktü Ancak Sultan İkinci Abdülhamid Han devrine geldiğimizde işlerin bir anda değiştiği görülmektedir Sömürgeci Batı ülkeleri ve Rusya’ya karşı bir denge siyaseti takip eden Sultan Abdülhamid Han halifeliğin gücünü de kullanarak yönünü Uzakdoğu’ya çevirmiş ve buralarda nüfuzunu artırmıştı Bunun yanında Uzakdoğu’da önemli bir güç haline gelmekte olan Japonya ile dostane ilişkilerin kurulması da gündeme gelmişti 1875’te Petersburg’da Japon sefir Yanagihara Sakimitsu ile Osmanlı elçisi Şakir Paşa arasında yapılan bir görüşme ile Osmanlı-Japon ilişkilerinin temeli atıldı Ancak bu temel sağlamlaştırılıp geliştirilmeliydi 1887’de dönemin Japon İmparatorunun yeğeni Prens Komatsu İstanbul’a gelmişti İstanbul’u ziyaret eden ilk Japon asilzadesi olan Prens’in görmüş olduğu yakın alâkaya teşekkür etmek üzere ertesi yıl Japon hükümeti tarafından sultana büyük Krizantem Nişanı’nın verilmesi kararlaştırılmıştı Buna karşılık sultan da Japon imparatoruna bir nişan verecekti Bu hediyeleri götürmek için Osmanlı donanmasından bir eğitim gemisinin Japonya’ya gönderilmesi kararlaştırıldı Osmanlı gemileri içinde bu seyahate en uygun geminin Ertuğrul olabileceğine karar verildi Ertuğrul’un Japonya seyahati hem iâde-i ziyaret olacak ve hem de iki ülke arasındaki bağları kuvvetlendirecekti Ayrıca bu gezi sayesinde Deniz Mühendis Okulu (Mekteb-i Fünun-ı Bahriye) mezunu talebeler de yabancı sahilleri görerek bilgi ve tecrübelerini artıracaklardı Bütün bu gelişmeler esnasında Ertuğrul Firkateyni’nin bu seyahate uygun olmadığı sesleri yükselmeye başlayınca Sultan Abdülhamid Han geminin durumu hakkında etraflı bir rapor hazırlanmasını istedi Raporu hazırlayan teknik komisyon geminin mükemmel bir tamirat gördüğünü makinelerinin sağlam kazanının da üç-dört yıllık bir yolculuğa uygun olduğunu belirtti Sonunda Ertuğrul Firkateyni’nin Uzakdoğu’ya seyahati hakkında padişah iradesi çıktı Geminin kumandanlığına ise Miralay Osman Bey (sefer devam ederken tuğamiral rütbesini alarak Osman Paşa olmuştur) tayin edildi Sultan Abdülhamid Han’ın hediyelerini Japon imparatoruna takdime memur olan Miralay Osman Bey aynı zamanda Bahriye Nazırı Hasan Hüsnü Paşa’nın da damadıydı Süveyş Kanalı’nda İlk Kaza 61’i subay ve memur 548’i er ve erbaş olmak üzere 609 kişilik mürettebatıyla hazırlıklarını tamamlayan Ertuğrul Japonya yolculuğuna hazırdı 14 Temmuz 1889’da gemiyi uğurlamak isteyen İstanbul halkı Sarayburnu’na akın etti Limanın çevresi arma ve sancaklarla süslenmişti Ertuğrul’un çarkları Boğaziçi’nin serin sularında dönmeye başlayınca Japonya yolcuları güverteden bir daha dönmemek üzere el salladıklarını nereden bileceklerdi Çanakkale Boğazı’ndan geçen gemi Marmaris’e uğradıktan sonra 26 Temmuz’da Port-Said’e ulaştı Oradan da Süveyş Kanalı istikametine ilerleyen Ertuğrul’un ilk talihsizliği 28 Temmuz’da Süveyş Kanalı’nda yaşandı Kılavuza rağmen tekne Nil’in sığ sularında kuma saplandı Kanal İdaresi’nin yardımıyla kurtarılan gemi kılavuz tarafından iskeleye bağlanmaktayken rüzgârın şiddetiyle ayrılarak kıçı sahili buldu ve dümen bodoslaması kırıldı Haber İstanbul’a ulaşınca ciddi bir tedirginlik yaşanmış ihmal olabileceği düşünülerek Miralay Osman Bey ikaz edilmişti Hatta Bahriye Nezareti Ertuğrul ile bu seferden vazgeçerek Osman Bey’in yanına alacağı birkaç kişiyle posta vapuruna binip Japonya’ya gitmesini teklif etti Ancak gemi havuza girdiği takdirde tamiratının birkaç günde tamamlanacağı öğrenilince bu fikirden vazgeçildi 150000 Kişi Gemiyi Ziyaret Etti 23 Eylül 1889’da tamiri biten Ertuğrul Süveyş’ten ayrılarak Singapur yolunu tuttu 24 Eylül’de Cidde’de 7 Ekim’de de Aden’de demirleyerek kömür ikmali yaptı 11 Ekim’de Aden’den çıkan geminin bu seferki durağı Bombay Limanı’ydı 20 Ekim’de Bombay’a ulaşan gemiyi günde ortalama 20000 bir hafta içinde ise toplam 150000’e yakın kişi görmeye gelmişti Bombay ziyareti bölge Müslümanları üzerinde büyük bir tesir meydana getirmişti Ancak 26 Ekim 1889’da halkın ziyaretine son verilerek ertesi günkü sefer için su yiyecek ve kömür ikmali yapılmıştı 10 Kasım’da Kolombo’ya uğrayan gemi 13 Kasım’da buradan ayrılarak Singapur yolunu tutmuş ve 28 Kasım’da Singapur’a ulaşmıştı Ertuğrul uğradığı diğer limanlarda olduğu gibi burada da büyük bir coşku ve heyecanla karşılandı Mürettebatın karaya çıkışları başlarında subaylarıyla camilerde Cuma namazı kılmaları giyim kuşamlarındaki intizam ve hiçbir hadiseye sebebiyet vermemeleri büyük bir takdirle karşılanmıştı Ayrıca burada Ertuğrul’un kumandanı Miralay Osman Bey’e Tuğamiralliğe terfi ettiği de tebliğ edildi Gemi Singapur’da iken olumsuz hava şartları sebebiyle gezinin Japonya’ya kadar devamı da son derece güçleşmişti Ertuğrul uygun havayı yakalamak için Singapur’da dört aydan fazla demirlemek zorunda kaldı Geminin uzunca bir süre daha kalacağını haber alan uzaktaki Müslüman hükümdarlar da temsilciler göndermişlerdi Bunlardan Sumatra Cava ve Siyam Müslümanları Felemenklerin mezaliminden dolayı Osman Paşa’ya dert yanmışlardı Bu uzun bekleyiş sadece masrafları arttırmamış başka söylentilerin çıkmasına da sebep olmuştur Bazı yabancı gazetelerde Ertuğrul’un kalma sebebinin ‘biten kömürü tedarik için para olmaması’ şeklinde haberler yayınlanmıştı Uzun bir bekleyişten sonra 3 Mart 1890’da Singapur’dan hareket eden firkateynin sonraki yolculuğu da kolay olmamıştır Rüzgârların şiddetinden ve Singapur’da alınan kömürün yetmemesinden dolayı Saygon’da yeniden kömür almak zorunda kalındı 20 Mart’ta tekrar hareket edilmişse de aksi rüzgârlar devam ettiğinden geri dönülüp 8 Nisan’a kadar beklendi 15 Nisan’da Hong Kong’a ulaşan gemi buradan da kömür ve diğer ihtiyaçları alarak 22 Mayıs’ta Nakasaki’ye doğru yola çıkmış; fakat hava muhalefeti ve kömür ihtiyacından dolayı bu kez de Foçu’da beklenmişti Foçu’dan Nakasaki’ye oradan da 7 Haziran 1890’da Ertuğrul’un son durağı olan Yokohama Limanı’na ulaşıldı Dağ Gibi Yükselen Dalgalar Yokohama’ya giriş çok muhteşem olmuştu Bir taraftan selam topları atılırken diğer taraftan binlerce Japon “Banzai Banzai (Yaşasın Yaşasın)” sesleriyle limanı inletiyor ve Ertuğrul’u daha yakından görmek için uğraşıyordu Tuğamiral Osman Paşa karaya çıktıktan sonra İmparator Meiji tarafından kabul edilmiş ve Sultan Abdülhamid Han’ın gönderdiği nişan ve hediyeleri sunmuştu Muhteşem bir kabul gören Ertuğrul’un subay ve erleri üç ay boyunca el üzerinde tutulmuşlardı Ertuğrul’un sağ salim Japonya’ya ulaşması İstanbul’da büyük bir sevinçle karşılanmış firkateyn kumandanı Osman Paşa bu muvaffakiyetinden dolayı tebrik edilmiştir Vazife ifa edilmişti ama dönüş yolculuğu için mevsimin uygun olması lazımdı Ancak bu sırada gemide baş gösteren kolera salgınından dolayı 35 nefer yatağa düşmüş 13 nefer ise vefat etmişti Hastaların iyileşmesinden sonra dönüş için hazırlıklara hız verildi Tuğamiral Osman Paşa Yokohama’dan İstanbul’a çektiği telgrafta sıhhatlerinin yerinde olduğunu ve gelecek hafta İstanbul’a hareket edeceklerini bildirdi Firkateyn 15 Eylül 1890’da Yokohama’dan hareket etti 16 Eylül’de Kumanonada’ya giren Ertuğrul güneybatıya doğru seyrediyordu Hava bulutlu ve pusluydu Ne var ki Ertuğrul’un Japonya’ya gelirken karşılaştığı hava muhalefeti şimdi dönüşünde de karşısındaydı Bir müddet yol alan gemi kısa süre sonra büyük bir fırtınaya yakalandı Makinesi bütün gücüyle çalışmasına rağmen dağ gibi yükselen dalgalar ve rüzgar gemiyi Funakura kayalıklarına sürüklüyordu Fırtınayla mücadele ederek Oşima adasına yaklaşan gemi adanın güney ucunda yer alan Kaşinozaki burnu ve aynı ismi taşıyan fenerin açıklarına doğru sürükleniyordu Kaptan ve mürettebatın olağanüstü gayretleri netice vermedi ve gemi 16 Eylül 1890’da saat 2100 sularında Funakura kayalıklarına bindirdi Kayalıklara çarpar çarpmaz ortadan ikiye bölünen Ertuğrul yavaş yavaş sulara gömülmüştü Ertuğrul’un Ağır Bilançosu: 527 Şehit 69 Gazi Dağ gibi dalgaların sesinden başka bir şeyin işitilmediği o fırtınalı gecede Kaşinozaki fenerine yaralı ve bitap halde bazı yabancılar gelmişti Japonca bilmeyen bu yabancıların kazaya uğrayan Osmanlı harp gemisinin mürettebatı olduğu bandıra işaretleri yardımıyla anlaşılabildi Fenerden bir haberci hemen Kaşino köyüne gönderildi Sabaha kadar köye ve fener bölgesine çıkmayı başaran kazazedelerin sayısı 69’u bulmuştu Yaralılara ilk yardımı fener işçileri ve köylüler yapmışlardı Başta Amiral Osman Paşa olmak üzere 527 subay erbaş ve erimiz ise şehit olmuştu 17 Eylül sabahı Oşima Belediye Başkanı Oki Kaşino köyüne ulaştı Kazazedelerin civardaki uygun binalara yerleştirilerek tedavilerinin yapılmasını sağladı Diğer taraftan denizdeki cesetleri toplatmak için köylüler ve bizzat başkan geceli gündüzlü büyük bir gayret göstererek 260 ceset topladılar O sırada tesadüfen Oşima’dan geçmekte olan Boço-Maru vapuruyla durumu ağır olan iki kazazede ve iki memur acilen Kobe’ye gönderildi Kaza Haberi İstanbul’a Üç Gün Sonra Ulaştı Kaza haberi Kobe’ye gelir gelmez Alman konsolosu Wolf gambotunu Oşima’ya gönderdi Wolf 20 Eylül sabahı Oşima’ya ulaştı ve yaralıları alarak Kobe’ye geldi Yaralılar Kobe’de hastaneye yerleştirilerek tedavi edildiler İmparator Meiji; mabeyn doktoru 13 hastabakıcı ve tören dairesinden bir temsilciyi özel olarak Kobe’ye gönderdi Japon Bahriye Nazırlığı Yaeyema adlı harp gemisini Oşima’ya göndererek şehitleri Funakura kayalıklarını gören tepeye defnettirmiş ve gemi daha sonra defin işleri için kalan iki kazazedeyi de alarak Kobe’ye gelmiştir Kaza 16 Eylül’de meydana gelmiş olmasına rağmen bu bölgede telgraf ve postane bulunmadığından Japon yetkililerce ancak 18 Eylül’de öğrenilebilmişti 19 Eylül sabahı Hiogo’dan gelen bir telgraf Osmanlı’nın Londra büyük elçisine ulaşır Elçi de o gün içinde telgrafı Bâbıali’ye gönderir Ardından 19 Eylül akşamı Reuters Haber Ajansı da Yokohoma’dan gelen telgrafı büyükelçiye bildirir ve elçi bu telgrafı ertesi gün Bahriye Nezareti’ne gönderir Saraya takdim edilen telgraf neticesinde “doğru bilgi alınıncaya kadar keyfiyetin ilan edilmemesi padişahın irade-i seniyyesi” icabındandır denilerek haber gizlenir Tüm bunların yanında Ertuğrul’un resmen batış haberi ise 21 Eylül 1890 günü Japon Dışişleri Bakanlığı’ndan Sadaret’e gelen bir telgrafla bildirilmiştir Ajanslar aracılığıyla bütün dünyaya duyurulan kaza dünya basınında günlerce yer almıştır Bu elim hadise İstanbul’da ve Müslümanların bulunduğu her yerde çok büyük üzüntüye sebep olmuş ve her tarafta Ertuğrul kazazedeleri için yardımlar toplanmaya başlanmıştı İki Japon Gemisi İstanbul Yolunda Japonlar iyileşen yaralıları İstanbul’a getirmek istiyorlardı Bunun için Kongo ve Hiyei adlı iki Japon gemisi 10 Ekim 1890’da kazadan kurtulan 69 denizcimizle Japonya’dan hareket etti Aralık sonunda Çanakkale Boğazı’na ulaşan gemileri Yarhisar adlı gemimiz karşıladı ve gemide bulunan kazazedeleri almak istedi Ancak Japon gemilerinin İstanbul’a kadar gitmek istemeleri üzerine bundan vazgeçildi ve Japon gemileri 2 Ocak 1891’de İstanbul’a girerek Dolmabahçe önüne demir attılar İstanbullular Japon gemilerini heyecan dolu ve samimi gösterilerle karşıladılar ve hatta gemi komutanları huzura kabul edilerek ikinci rütbeden Mecidi nişanlarıyla taltif edildiler Japon hükümeti Ertuğrul’un enkazından topladığı 8 Krup topu 2 top kundağı 4 Armstrong topu 4 Hudges topu 4 Revolver topu 2 torpil kovanı 182 tüfek 24 tabanca 61 kılıç 71 süngü ve yabancı para gibi şeyleri daha sonra bir Fransız vapuruyla göndermiştir Ertuğrul şehitleri 21 Eylül günü kazanın olduğu yeri gören tepenin üzerine defnedildikten sonra buraya dikilen abidenin üzerine Türkçe ve Japonca “Osman Paşa” yazılmış 1891 Şubat’ında da hadisenin hikâyesi kitabe halinde taşa işlenmişti Oşimalılar burayı mukaddes bir yer kabul edip temiz tutup her on yılda bir burada merasim yapmayı gelenek haline getirdiler Vazifeleri uğruna canlarını veren bu vatan evlatlarına Japon hükümetinin ve halkının gösterdiği saygı ve hürmet günümüze kadar sürdü Ertuğrul şehitleri için muhteşem bir merasim düzenledi Merasimin hatırasına 1929’da dikilen anıtın üzerine kazanın özeti yazıldı Anıt 3 Haziran 1929 tarihinde Japon imparatoru tarafından da ziyaret edildi Ayrıca Kuşimoto kasabası Mersin ile kardeş şehir ilan edilmiş ve bu anıtın aynısı Mersin sahiline de dikilmiştir Şehitliğin bulunduğu Kuşimoto şehrindeki “Türk Müzesi” adıyla bir de müze inşa edilmiştir 1974 yılında açılan bu müzede Ertuğrul Firkateyni’nin maketi gemideki asker ve komutanların fotoğrafları ve büstleri bulunmaktadır Bugün yerli ve yabancı birçok kişi tarafından ziyaret edilen Ertuğrul şehitleri; Japonya’nın Oşima şehrinin Pasifik’e bakan yamaçlarında yatmaktadırlar Sultan Abdühamid Han’ın emriyle düzenlenen Uzakdoğu ziyareti vesilesiyle Hind ve Pasifik okyanuslarında Osmanlı bayrağı dalgalandırılmış; yol boyunca uğranılan Bombay Kolombo Singapur ve Hong Kong gibi yerlerde yerli halk Ertuğrul’a büyük bir ilgi göstererek akın akın ziyaret etmişler; bu da Müslümanlar arasında büyük bir heyecana sebep olmuştur Osmanlı’nın gölgesinde yaşayan Uzakdoğu Müslümanlarının halifeye olan sadakat ve bağlılığı Ertuğrul Firkateyni ile gün yüzüne çıkmış oluyordu Sömürgeci batı ise Osmanlı ile Araplar arasına nifak sokmaya çalışırken Uzakdoğu’daki Müslümanların halifenin bir gemisi etrafında bu kadar coşkulu olmalarına çok şaşırmıştı Ertuğrul kazazedeleri için aynı Hicaz Demiryolu’nda olduğu gibi dünyanın her tarafındaki Müslümanlar büyük bir yardım kampanyası başlatmışlar; bu da Müslümanların bir ideal etrafında birleşmesinin nasıl mümkün olabileceğini göstermesi açısından tarihe düşülen mühim bir not olmuştur Diğer taraftan Ertuğrul’un Pasifik’in karanlık sularındaki yürek burkan akıbeti Japonya’da da derin izler bırakmış ve bu hadise Türk-Japon münasebetlerinin duygusal açıdan kökleşmesine vesile olmuştur Alıntı